فکر می‌کنید اضطراب دارید؟

اضطراب همان واکنش طبیعی بدن در برابر استرس است. به ترس و هراس از اتفاقی که ممکن است در آینده بیفتد، اضطراب گفته می شود. اولین روز مدرسه، رفتن به مصاحبه ی کاری یا سخنرانی باعث می شود اکثر افراد احساس ترس و دستپاچگی داشته باشند.

اما اگر احساس اضطراب در شما شدید است، یعنی بیش از 6 ماه ادامه دارد و زندگی تان را مختل می سازد، احتمالا دچار اختلال اضطراب هستید.

احساس دلهره و اضطراب بابت اسباب کشی، شروع کار جدید یا شرکت در امتحان طبیعی است. این نوع از اضطراب ناخوشایند است اما به شما انگیزه می دهد که بیشتر تلاش کنید و عملکرد بهتری داشته باشید. اضطراب معمولی احساسی گذراست که زندگی روزمره را مختل نمی سازد.

درمورد اختلال اضطراب، احساس ترس مدام با شما خواهد بود. به طوری که شدت آن گاهی تضعیف کننده می شود.

این نوع اضطراب باعث می شود از انجام فعالیت هایی که از آن ها لذت می برید دست بکشید. در موارد حاد، احساس اضطراب مانع از وارد شدن فرد به آسانسور، عبور از خیابان یا حتی خروج از خانه می شود. اگر این وضعیت درمان نشود، اضطراب شدیدتر خواهد شد.

اختلال اضطراب ازجمله شایع ترین اختلالات عاطفی است و روی تمام افراد در تمام سنین تاثیر می گذارد. به گفته ی انجمن روان پزشکی آمریکا، احتمال ابتلای زنان به اختلال اضطراب نسبت به مردان بیشتر است.

• اختلال هراس: به تجربه ی مکرر حمله ی عصبی در شرایط غیر قابل انتظار گفته می شود. فرد مبتلا به این وضعیت مدام نگران بروز حمله ی عصبی بعدی است و از آن واهمه دارد.
• فوبیا: ترس مفرط از یک شیء، موقعیت یا فعالیت خاص.
• اختلال اضطراب اجتماعی: ترس شدید از مورد قضاوت دیگران واقع شدن در موقعیت های اجتماعی.
• اختلال وسواس فکری-عملی: افکار غیرمنطقی مکرر که باعث می شود فرد دست به انجام رفتارهای خاص و تکراری بزند.
• اختلال اضطراب جدایی: ترس از دور شدن از خانه یا عزیزان.
• اختلال اضطراب بیماری: نگرانی بابت سلامتی (قبلا هیپوکندریا یا خودبیمارانگاری نامیده می شد).
• اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD): اضطراب بعد از اتفاق دلخراش.

هر فرد اضطراب را به شکل متفاوتی تجربه می کند. محدوده ی این احساس می تواند در حد دلشوره یا تپش قلب باشد. ممکن است احساس کنید کنترل خود را از دست داده اید و ارتباط بین ذهن و بدنتان قطع شده است.

بعضی اضطراب را در قالب کابوس، حمله ی عصبی و افکار و خاطرات دردناک تجربه می کنند که قابل کنترل نیست. ممکن است به صورت کلی و عام احساس ترس یا نگرانی به شما دست دهد یا از یک مکان یا رویداد خاص بترسید.

• بالا رفتن ضربان قلب
• نفس نفس زدن
• بی قراری
• اختلال در تمرکز
• اختلال در خواب

ممکن است علائم اضطراب شما کاملا با دیگری متفاوت باشد. به همین دلیل حتما باید تمام علائم اضطراب را بشناسید.

به احساس ترس، نگرانی، پریشانی یا واهمه ی طاقت فرسا حمله ی اضطرابی گفته می شود. حمله ی اضطراب در بسیاری از افراد به تدریج رخ می دهد و با نزدیک تر شدن رویداد استرس زا تشدید می شود.

این حملات بسیار متغیرند و علائم آن در هر فرد متفاوت است چرا که بسیاری از علائم اضطراب برای همه اتفاق نمی افتد و به مرور زمان دستخوش تغییر می شود.

• احساس سرگیجه یا ضعف
• کم آوردن نفس
• خشک شدن دهان
• تعریق
• لرز یا گرگرفتگی
• ترس و نگرانی
• بی قراری
• پریشانی
• واهمه
• بی حسی یا مورمور شدن

بعضی از علائم حمله ی عصبی به حمله ی اضطرابی شبیه است اما با آن یکسان نیست.

محققان از علت دقیق اضطراب مطمئن نیستند اما احتمالا مجموعه ای از عوامل در بروز اضطراب نقش دارد. این موارد شامل عوامل ژنتیکی، محیطی و شیمی مغز می شود.

به علاوه، محققان بر این باورند در حمله ی اضطرابی بخش هایی از مغز که وظیفه ی کنترل ترس را برعهده دارد از کار می افتد.

تحقیقات اخیر در این زمینه نگاه عمیقی به قسمت هایی از مغز انداخته که مربوط به اضطراب می شود.

به محض این که اختلال اضطراب در شما تشخیص داده شد، می توانید درمورد روش های درمان با روانپزشک یا روانشناس صحبت کنید. درمان از طریق مصرف دارو برای همه ضروری نیست. این افراد می توانند با ایجاد تغییراتی در سبک زندگی با علائم اضطراب کنار بیایند.

اما در شرایط متعادل یا شدید، درمان به غلبه بر علائم و مدیریت زندگی روزمره کمک می کند.

درمان اضطراب به دو دسته تقسیم می شود: روان درمانی و مصرف دارو. ملاقات با روان شناس یا تراپیست به شما کمک می کند ابزارهای مورد استفاده و روش های کنار آمدن با اضطراب را فرا بگیرید.

داروهایی که معمولا برای درمان اضطراب به کار می رود شامل داروی ضد افسردگی و آرام بخش می شود. این داروها وظیفه ی متعادل ساختن شیمی مغز، پیشگیری از بروز دوره های اضطراب و تسکین شدیدترین علائم اختلال را برعهده دارند.

اگر دچار اختلال اضطراب هستید، امکان دارد افسرده هم باشید. درحالی که ممکن است اضطراب و افسردگی به صورت جداگانه رخ دهد، بروز این دو اختلال به صورت همزمان چیز عجیبی نیست.

اضطراب می تواند علامت افسردگی بالینی یا عمده باشد. به همین ترتیب، تشدید علائم افسردگی محرک بروز اختلال اضطراب است.

می توان علائم این هردو اختلال را با بسیاری از روش های مشابه درمان کرد: روان درمانی (مشاوره)، دارو و تغییر سبک زندگی.

اضطراب در کودکان طبیعی و رایج است. درواقع، از هر هشت کودک، یک نفر اضطراب را تجربه می کند. کودک با رشد و آموزش دیدن از والدین، دوستان و پرستار، مهارت های آرام ساختن خود و کنار آمدن با احساس اضطراب را در خود ایجاد می کند.

اما ممکن است اضطراب در کودکان هم مداوم و شدید و تبدیل به اختلال اضطراب شود. اگر اضطراب مهار نشود، فعالیت های روزمره را مختل می سازد و کودک از تعامل با هم سن و سال های خود یا اعضای خانواده می گریزد.

• ترس و لرز
• بدخلقی
• بی خوابی
• احساس ترس
• خجالت
• احساس انزوا

درمان رفتاری-شناختی (صحبت درمانی) و دارو ازجمله روش های درمان اضطراب در کودکان است.

نوجوانان می توانند دلایل زیادی برای اضطراب داشته باشند. امتحان، رفتن به کالج و قرار اول همه و همه طی این سال های مهم اتفاق می افتد اما ممکن است نوجوانانی که مضطرب هستند یا علائم اضطراب را تجربه می کنند، دچار اختلال اضطراب شده باشند.

علائم اضطراب در نوجوانان شامل دستپاچگی، خجالت، رفتارهای انزواطلبانه و دوری کردن می شود. به همین دلیل، اضطراب در نوجوانان منجر به رفتارهای غیر عادی می شود.

ممکن است آن ها رفتار نابهنجار از خود نشان دهند، عملکرد ضعیفی در مدرسه داشته باشند، از حضور در رویدادهای اجتماعی بپرهیزند یا حتی سراغ مواد و الکل بروند.

بعضی از نوجوانان همراه با اضطراب دچار افسردگی می شوند. تشخیص این هردو اختلال مهم است تا روش درمان متوجه مشکلات بنیادی و زمینه ای شود و به تسکین علائم کمک کند.

صحبت درمانی و مصرف دارو ازجمله شایع ترین روش های درمان اضطراب در نوجوانان است. این روش های درمان برای علائم افسردگی هم موثر است.

استرس و اضطراب دو روی یک سکه اند. استرس نتیجه ی فشار آوردن روی بدن یا مغز است. ممکن است در اثر رویداد یا فعالیتی که شما را دستپاچه یا نگران می کند دچار استرس شوید. اضطراب هم همان نگرانی، ترس یا احساس ناراحتی است.

شاید اضطراب واکنشی نسبت به استرس باشد اما در افرادی که عامل استرس زای مشخصی در زندگی ندارند هم رخ می دهد.

• سردرد
• دل درد
• تپش قلب
• تعریق
• سرگیجه
• لرز
• انقباض عضلات
• نفس نفس زدن
• وحشت
• دستپاچگی
• اختلال در تمرکز
• عصبانیت یا کج خلقی غیرمنطقی
• بی قراری
• بی خوابی

استرس و اضطراب همیشه بد نیست بلکه به شما انگیزه می دهد تا چالش یا مسوولیت پیش رو را به سرانجام برسانید. با این حال، اگر احساس استرس و اضطراب ادامه پیدا کند، زندگی روزمره تان را مختل می سازد. در این صورت، باید به دنبال درمان بگردید.

نادیده گرفتن و درمان نکردن اضطراب و افسردگی در بلندمدت منجر به بروز بیماری هایی نظیر بیماری قلبی می شود.

اگر مدام مضطرب هستید، ممکن است تصمیم بگیرید برای آرام ساختن خود به الکل پناه ببرید. به هرحال، الکل آرامش بخش است، فعالیت سیستم عصبی مرکزی را کند می کند و باعث می شود احساس آرامش داشته باشید.

شاید حس کنید بهترین راه حل برای پایین آوردن گارد دفاعی در محیط اجتماعی نوشیدن الکل باشد اما در نهایت، این طور نیست.

بعضی از افراد مبتلا به اختلال اضطراب در تلاش برای این که مرتبا احساس بهتری داشته باشند دچار سوء مصرف الکل یا دیگر موادهای مخدر می شوند. بدین ترتیب، فرد به این مواد وابسته می شود و اعتیاد پیدا می کند.

لازم است قبل از توجه به اضطراب، مشکل اعتیاد را درمان کرد. مصرف بیش از اندازه و مزمن در بلندمدت وضعیت را بدتر می کند.