مننژیت در نوزادان نارس

مننژیت در نوزادان نارس

تحقیقات آماری نشان می‌دهد که مننژیت نوزادان در میان نوزادانی که نارس به دنیا می‌آیند شایع‌تر است. زیرا این نوزادان به نسبت بقیة نوزادان داری سیستم ایمنی ضعیف‌تری هستند و عفونت‌ها بر روی آن‌ها تأثیر بیشتری می‌گذارد. این نوزادان ممکن است در همان هفتة اول یا دوم زندگی خود دچار مننژیت شوند. علائم مننژیت در نوزادان بسیار کمتر از کودکان و بزرگسالان است. مهم‌ترین علامتی که نوزادان از خود نشان می‌دهند تب و بی‌حالی و شیر نخوردن است، گاهی ممکن است تب کودک منجر به تشنج نیز بشود و همین تشنج توجه والدین را به تب کودک جلب کند.

راه تشخیص مننژیت در نوزادان چیست؟

هر نوزادری که بعد از تولد دارای عفونتی در بدن خود باشد باید تحت آزمایش مننژیت قرار بگیرد. تنها روش قطعی تشخیص مننژیت در نوزادان گرفتن مایع مغزی- نخاعی است. در مواردی می‌توان از کشت خون، کشت ادرار، شمارش سلول‌های خونی و کشت نازوفارنکس هم برای تشخیص علت مننژیت کمک گرفت ولی نکته بسیار مهم در درمان مننژیت شروع زودهنگام درمان است. به همین دلیل در بسیاری موارد قبل از آنکه نتایج آزمایش مایع مغزی- نخاعی آماده شود کودک بستری شده و درمان آنتی‌بیوتیک بر روی او آغاز می‌شود. تأخیر در شروع درمان مننژیت ممکن است خطر مرگ کودک را بوجود آورد. درمان مننژیت بسته به شدت آن بین 10 تا 21 روز به طول می‌انجامد.

بعضی داروها می‌توانند منجر به مننژیت شوند.

داروهایی چون بروفن، ایمونوگلبولین وریدی و نیز داروهای درمان بیماری‌های کاوازاکی، لوسمی، لوپوس (بیماری‌های خودایمنی) و میگرن می‌توانند عوارضی مانند مننژیت ایجاد کنند.

همچنین نوزدان نارس و نوزدانی که با یک نقص در سیستم ایمنی خود به دنیا می‌آیند در ابتلا به مننژیت مستعدتر هستند. ضربه به سر نوزادان نیز می‌تواند از دیگر دلایل ابتلا به مننژیت در آن‌ها باشد.

آیا مننژیت بر مغز نوزادان تأثیر می‌گذارد؟

مننژیت باکتریای ممکن است اثرات جبران‌ناپذیری بر روی نوزادان داشته باشد. این نوع منژیت زمانی که با تب همراه باشد ممکن است به حالت کما منجر شود. حالت اغما برای نوزادان خطرناک است و این احتمال وجود دارد که بر هوش آن‌ها تأثیر بگذارد یا خطر مواجه شدن با عقب‌ماندگی ذهنی را برای کودک داشته باشد. بیماری مننژیت به دلیل نزدیک بودن مننژ به مغز و نخاع بیماری بسیار حساسی است. بالاخص در دوران نوزادی درمان دیرهنگام این بیماری می‌تواند تأثیر منفی بر سیستم اعصاب و ذهن نوزاد داشته باشد و یا باعث مشکلات شنوایی و حرکتی در کودکان شود.

برای پیشگیری از مننژیت در نوزادان چه کار کنیم؟

روبه رو شدن با هر گونه ویروس یا عفونتی می‌تواند نوزادان را در خطر ابتلا به مننژیت قرار دهد. عفونت‌ها و ویروس‌های واگیردار از طریق کوچکترین ذرات مایع موجود در دهان یا بینی شخص مبتلا امکان انتقال به نوزادان را دارند. بهتر است نوزاد خود را در معرض روبوسی، عطسه و یا وسایل شخص مبتلا به آلودگی قرار ندهید. کوچکرین تماسی می‌تواند آلودگی را از طریق دهان یا بینی کودک به نوزاد شما انتقال دهد. در نظر داشته باشید نوزادتان از ظروف غذاخوری، دستمال، لیوان آب یا حولة شخص دیگری استفاده نکند. همچنین بسیاری از باکتری‌هایی که باعث مننژیت می‌شوند با واکسیناسیون منظم قابل پیشگیری است.

پروتئین موجود در شیر مادر بدن نوزاد را مقاوم می‌کند.

طبق آزمایشاتی که بر روی تعدادی از کودکان نارس انجام شده پزشکان متخصص مغز و اعصاب به این نتیجه رسیدند که اکتوفرین، پروتئین موجود در شیر سینة مادر، می‌تواند بروز عفونت در بدون نوزاد را تا میزان زیادی کاهش دهد. در این تحقیق کودکان نارسی که از طریق لولة تغذیه، این پروتئین را دریافت می‌کردند به نسبت دیگر نوزادان کمتر دچار عفونت شدند.