انواع اختلال هایپرهیدروز (تعریق بیش از حد)

هایپرهیدروز نوعی اختلال است که منجر به تعریق بدون علت یا تعریق در شرایط غیر معمول ، نظیر آب و هوای سرد می شود. همچنین تعریق ممکن است در برخی شرایط نظیر یائسگی یا پرکاری تیروئید نیز رخ دهد. هایپرهیدروز می تواند ناخوشایند باشد با این حال روش های متعددی برای بهبودی نسبی آن وجود دارند. حدود ۴.۸ درصد از آمریکایی ها دچار هایپرهیدروز هستند اما به نظر می رسد این مقدار کمتر از حد واقعی باشد چرا که بسیاری از افراد مبتلا به هایپرهیدروز متوجه بیماری خود نبوده و یا به دنبال درمان آن نیستند. در ادامه این مطلب شما را بیشتر با انواع هایپرهیدروز و علل آن ها آشنا خواهیم کرد پس با درمانکده همراه باشید.. .

انواع هایپرهیدروز و علل آن ها

تعریق در پاسخ به شرایطی نظیر هوای گرم ، فعالیت ورزشی ، استرس و احساس ترس یا خشم کاملا طبیعی است. این در حالی است که در هایپرهیدروز ، فرد بدون علت واضحی دچار تعریق فراوان می شود. علت زمینه ای هایپرهیدورز یا تعریق بیش از حد به نوع آن بستگی دارد.

 در صورتی که دچار علائمی شبیه به این بیماری هستید حتما با پزشکان غدد آن را در میان بگذارید، همچنین می توانید از طریق مشاوره آنلاین با دکتر متخصص غدد و متابولیسم در وقت خود صرفه جویی کنید.

بیشتر بدانیم: هدف آزمایش یا تست TSI چیست؟

هایپرهیدروز کانونی اولیه

در این حالت تعریق معمولا در بخش هایی نظیر پاها ، دست ها ، صورت ، سر و زیر بغل ها اتفاق می افتد. این نوع هایپرهیدروز معمولا از دوران کودکی آغاز می شود. طبق گزارش منابع معتبر ، حدود ۳۰ تا ۵۰ درصد افراد مبتلا به این نوع تعریق دارای سابقه ی خانوادگی مثبت هستند.

هایپرهیدروز سراسری ثانویه

هایپرهیدروز سراسری ثانویه ، به تعریق بیش از حد ناشی از عامل زمینه ای خاص یا مصرف برخی داروهای گفته می شود. این نوع هایپرهیدروز معمولا در بزرگسالی شروع می شود‌ و فرد در یک بخش از بدن و یا تمام آن دچار تعریق شدید می شود. همچنین ممکن است فرد در هنگام خواب نیز تعریق فراوان را تجربه کند. مواردی که می توانند باعث ایجاد هایپرهیدروز سراسری ثانویه شوند عبارتند از:

• بیماری قلبی
• سرطان
• اختلالات غده ی آدرنال
• سکته ی مغزی
• پرکاری غده ی تیروئید
• یائسگی
• آسیب به نخاع
• بیماریهای ریوی
• بیماری پارکینسون
• بیماری های عفونی نظیر سل و ایدز
• انواع داروهای بدون نسخه و داروهای تجویز شده نیز می توانند باعث هایپرهیدروز شوند. عموما تعریق یک عارضه ی جانبی نادر مصرف داروها می باشد. تعریق در اثر مصرف داروهای ضد افسردگی زیر شایع است:
• دسیپرامیند(نورپرامین)
• نورتریپتیلین(پاملور)
• پروتریپتیلین

بیشتر بدانیم: ۱۰ راه برای تقویت متابولیسم

افرادی که از داروی پیلوکارپین برای خشکی دهان یا روی به عنوان مکمل معدنی استفاده می کنند نیز می توانند دچار تعریق فراوان شوند.

علایم تعریق شدید

علایم تعریق شدید عبارتند از:

• تعریق فراوانی که به مدت بیش از ۶ ماه و بدون علت مشخصی اتفاق افتاده باشد
• تعریقی که در هر دو طرف بدن و در هر طرف تقریبا به یک اندازه بوجود آمده باشد
• تعریق بیش از حد حداقل یک نوبت در هفته
• تعریقی که با فعالیت های روزمره(نظیر کار یا ارتباطات اجتماعی) تداخل داشته باشد
• تعریق بیش از حد که در سن کمتر از ۲۵ سالگی شروع شده باشد
• قطع شدن تعریق در هنگام خواب
• سابقه ی خانوادگی هایپرهیدروز

این موارد ممکن است نشان دهنده ی وجود هایپرهیدروز کانونی اولیه باشند با این حال برای تشخیص دقیق تر نیاز است که به پزشک مراجعه فرمایید.تعریق بیش از حد در یک ناحیه از بدن نیز ممکن است نشان دهنده ی هایپرهیدروز سراسری ثانویه باشد. در این حالت ملاقات با پزشک برای شناسایی علت زمینه ای احتمالی حائز اهمیت است. برخی علل بوجود آورنده ی تعریق بیش از حد می توانند خطرناک باشند ، به همین دلیل اطمینان حاصل کنید که به غیر از تعریق ، پزشک را در جریان همه ی علائم غیر طبیعی ای دیگری که دارید نیز قرار داده اید.

بیشتر بدانیم: پیش دیابت چیست و چگونه کنترل می‌شود؟

چه زمان باید به پزشک مراجعه کرد؟

تعریق بیش از حد می تواند نشانه ی وجود برخی بیماری های خطرناک باشد. در موارد زیر با پزشک خود تماس بگیرید:

• عرق همراه با کاهش وزن
• تعریق شبانه(در هنگام خواب)
• تعریق همراه با تب ، درد قفسه ی سینه ، تنگی نفس و تپش قلب
• عرق همراه با احساس درد یا فشار بر قفسه ی سینه
• تعریق طولانی مدت یا بدون علت

تشخیص هایپرهیدروز

پزشک در خصوص تعریق سوالاتی مطرح خواهد کرد از جمله اینکه تعریق کی و کجا اتفاق می افتد. او همچنین تعدادی آزمایش نظیر آزمایشات خون و ادرار را درخواست خواهد کرد تا وجود هایپرهیدروز را تایید کند. اغلب پزشکان تنها با استفاده از شرح حال و معاینه ی فیزیکی قادرند هایپرهیدروز اولیه را تشخیص دهند. آزمایشات دیگری نیز برای تایید تشخیص وجود دارند اما معمولا درخواست نمی شوند:

• آزمایش ید-نشاسته؛ در این آزمایش ید در محل دچار تعریق قرار داده می شود. پس از خشک شدن ید، مقداری نشاسته نیز به محل پاشیده می شود. اگر با این کار نشاسته به رنگ آبی تیره در بیاید نشان دهنده ی وجود تعریق بیش از حد خواهد بود.
• آزمایش کاغذ؛ در این آزمایش نوعی کاغذ مخصوص در ناحیه ی دچار تعریق قرار داده می شود. وزن کاغد پس از جذب شدن عرق توسط آن اندازه گیری می شود. افزایش وزن کاغذ به میزان خاصی نشان دهنده ی تعریق شدید می باشد.
• پزشک همچنین می تواند از آزمایش تنظیم دما(Thermoregulatory)نیز استفاده کند. در این آزمایش مشابه با آزمایش ید-نشاسته از یک نوع پودر مخصوص که به رطوبت حساس است استفاده می شود به این ترتیب که رنگ این پودر در نقاطی که دچار تعریق بیش از حد هستند تغییر می کند.
• آزمایش سونا یا محفظه ی تعریق؛ در این آزمایش فرد در شرایطی نظیر سونا قرار گرفته و در صورت وجود هایپرهیدروز انتظار می رود که کف دست وی بیش از میزان مورد انتظار دچار تعریق شود.

بیشتر بدانیم: ۱۳ نشانه افت قند خون یا هیپوگلیسمی چیست ؟

روش های درمانی برای هایپرهیدروز

روش های درمانی مختلفی برای هایپرهیدروز موجودند:

ضد تعریق های اختصاصی(Specialized antiperspirant)

پزشک ممکن است از ترکیبات ضد تعریق حاوی آلومینیوم کلرید استفاده کند. این ماده ی ضد تعریق در مقایسه با داروهای بدون نسخه قوی تر بوده و برای درمان موارد خفیف هایپرهیدروز مورد استفاده قرار می گیرد.

بیشتر بدانیم: کم کاری تیروئید یا هیپوتیروئیدیسم (hypothyroidism) + راهنمایی کامل

یونتوفورز(Iontophoresis)

در این روش در حالی که فرد تا نیمه در آب غوطه ور است از ابزارهای مخصوص برای وارد کردن جریان های الکتریکی خاص به بدن استفاده می شود. این جریان های الکتریکی معمولا وارد دست ها ، پاها و یا حفرات زیربغل شده و موقتا غدد عرق را مسدود می کنند.

داروهای آنتی کولینرژیک

داروهای آنتی کولینرژیک می توانند تعریق سراسری بدن را بهبود ببخشند. این داروها ، نظیر گلیکوپیرولات(با نام تجاری روبینول) از فعالیت استیل کولین جلوگیری می کنند. استیل کولین ماده ای است که توسط بدن لخته شده و باعث افزایش فعالیت غدد عرق می شود. اثر گذاری این داروها پس از دو هفته آغاز می شود. یبوست و سرگیجه از عوارض داروهای آنتی کولینرژیک می باشد.

بیشتر بدانیم: انواع دیابت: روش های تشخیص و درمان

بوتاکس(سم بوتولینوم)

تزریق بوتاکس باعث فلج شدن اعصاب تحریک کننده ی غدد عرق می شود. اثر بخشی این روش پس از چند بار تزریق ظاهر می شود.

جراحی

اگر فرد فقط در ناحیه ی زیر بغل دچار تعریق می باشد می توان با استفاده از جراحی آن را درمان نمود. یک روش ، خارج کردن غدد عرق موجود در نواحی زیربغل می باشد. روش دیگر ، خارج کردن اعصاب سمپاتیک از طریق آندوسکوپی قفسه ی سینه می باشد. این کار منجر به افزایش پیام رسانی به غدد عرق خواهد شد.

بیشتر بدانیم: یک آشنایی ساده با غده تیروئید در کمتر از ۵ دقیقه

درمان های خانگی

می توان با استفاده از موارد زیر تعریق را کاهش داد:

• استفاده از داروهای ضد تعریق بدون نسخه در ناحیه‌ی درگیر
• استحمام روزانه برای خلاصی از باکتری ها
• پوشیدن کفش و جوراب از جنس مواد طبیعی
• قرار دادن پاها در معرض هوای آزاد
• تعویض مکرر جوراب ها

چشم انداز پیش روی هایپرهیدروز

هایپرهیدروز کانونی اولیه یک بیماری قابل درمان است. پزشک می تواند با استفاده از برنامه ی درمانی مناسب ، علایم بیمار را کنترل کند. تعریق فراوان ناشی از یک علت زمینه ای را نیز می توان با درمان آن علت برطرف نمود. درمان هایپرهیدروز سراسری ثانویه ، به علت زمینه ای آن بستگی دارد. اگر فکر می کنید تعریق بیش از حدتان ناشی از مصرف داروی خاصی می باشد با پزشک تان در این خصوص گفتگو کنید. در این حالت پزشک امکان تعویض دارو و یا کاهش دوز آن را بررسی خواهد کرد.

یکی از خدمات اصلی درمانکده رزرو نوبت آنلاین با دکتر متخصص و مشاوره آنلاین با دکتر متخصص می باشد. با استفاده از این خدمات می توانید در زمان خود صرفه جویی کنید و با چند پزشک متخصص مشورت کنید. از اینکه تا پایان این مطلب با مجله darmankade همراه بودید از شما سپاسگزاریم.