در دیستروفی فوکس، مایعی در لایه شفاف (قرنیه) چشم شما تجمع می‌یاید که سبب التهاب و ضخیم شدن آن می‌گردد. این بیماری می‌تواند سبب درخشش در دید، تاری یا کدری دید و سایر بیماری های چشم گردد.
دیستروفی فوکس معمولا هر دو چشم را تحت اثیر قرار می‌دهد و به تدریج می‌تواند سبب شود مشکلات حاد در بینایی شود. معمولا، این بیماری در دهه ۳۰ و ۴۰زندگی آغاز می‌گردد، اما افراد زیادی که به دیستروفی فوکس مبتلا هستند، هیچ علائمی را تا رسیدن به دهه ۵۰ و ۶۰ زندگی خود تجربه نمی‌کنند.
برخی داروها و خوددرمانی‌ها ممکن است علائم دیستروفی فوکس شما را تسکین دهد. اما، زمانی که این اختلال پیشرفت می‌کند و بینایی شما، عملکرد شما را در زندگی تحت تاثیر قرار می‌گیرد، بهترین راه برای احیای بینایی، جراحی پیوند قرنیه است.
علائم دیستروفی فوکس
هرچه بیماری پیشرفت کند، علائم دیستروفی فوکس که معمولا هر دو چشم را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تاری یا کدری دید، که گاهی بصورت فقدان کلی وضوح بینایی توصیف می‌شود.
- نوسان در دید، همراه با علائم شدید در صبح بعد از بیداری که به تدریج در طی روز بهبود می‌یابد. با پیشرفت بیماری، بهبود تاری دید می‌تواند طولانی‌تر شده و یا اینکه اصلا بهبود نیابد.
- درخشش، که می‌تواند بینایی شما را در نور کم و زیاد مختل کند.
- دیدن هاله نور در اطراف منابع نور
- درد یا ناراحتی ناشی از تاول در سطح قرنیه
چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
اگر علائم زیر را داشتید، و بخصوص اینکه اگر این علائم در طول زمان بدتر شدند، به چشم‌پزشک مراجعه کنید، کسی که ممکن است شما را به متخصص قرنیه ارجاع دهد. اگر علائم بطور یکباره بروز کرد، به اورژانس مراجعه کنید. سایر بیماری‌های چشمی نیز که سبب علائم مشابه با دیستروفی فوکس می‌شوند، نیاز به درمان سریع دارند.
علت دیستروفی فوکس
معمولا، سلول‌هایی که جداره داخلی قرنیه را تشکیل می‌دهند (سلول‌های بافت درون‌پوش) به حفظ تعادل مناسبی از مایع در درون قرنیه و جلوگیری از تورم قرنیه کمک می‌کنند. اما در دیستروفی فوکس، سلول‌های بافت درون‌پوش به تدریج می‌میرند و یا به خوبی عمل نمی‌کنند، که نهایتا منجر به تجمع مایع (ادم) در درون قرنیه می‌شوند. این امر سبب ضخیم شدن قرنیه و تاری دید می‌گردد.
دیستروفی فوکس معمولا وراثتی است. پایه و اساس ژنتیکی این بیماری پیچیده است (اعضای خانواده می‌توانند با درجات مختلفی از این بیماری تحت تاثیر قرار بگیرند، و با اینکه اصلا دچار این بیماری نشوند).
عوامل خطرزا
فاکتورهایی که ریسک ابتلا به دیستروفی فوکس در شما افزایش می‌دهد، عبارتند از:
- جنسیت: دیستروفی فوکس بیشتر در زنان شایع است.
- ژنتیک: داشتن سابقه خانوادگی دیستروفی فوکس، شانس ابتلا را افزایش می‌دهد.
- سن: اگرچه بروز بیماری دیستروفی فوکس در سنین پایین نادر است، این بیماری در دهه ۳۰ و ۴۰ از زندگی فرد آغاز می‌گردد، و علائم آن بعدها بروز می‌کند.
این مطلب راهم مطالعه کنید: التهاب قرنیه؛ علائم، علت‌ها و روش های درمان
تشخیص دیستروفی فوکس
بهترین پزشک فوق متخصص چشم در کنار تست بینایی، ممکن است از شما بخواهد تا تست‌های زیر را انجام دهید تا مشخص شود که آیا دیستروفی فوکس دارید یا خیر.
- معاینه قرنیه و درجه‌بندی بیماری: پزشک شما بیماری دیستروفی فوکس را از طریق معاینه چشم شما با یک میکروسکوپ نوری (اسلیت لمپ) تشخیص می‌دهد، تا برآمدگی‌های نامنظم را در داخل قرنیه تشخیص دهد. سپس او قرنیه شما را از لحاظ تورم و پیشرفت بیماری بررسی می‌کند.
- ضخامت قرنیه: پزشک شما ممکن است از تستی به نام اندازه‌گیری ضخامت قرنیه استفاده کند تا ضخامت قرنیه را بسنجد.
- توموگرافی قرنیه: پزشک شما ممکن است تصویر ویژه‌ای از قرنیه شما را بدست آورد تا علائم اولیه تورم را در قرنیه شما ارزیابی کند.
- تعداد سلول قرنیه: گاهی پزشک شما ممکن است از ابزار خاصی استفاده کند تا تعداد، شکل، و اندازه سلول‌هایی را که پشت قرنیه را تشکیل می‌دهند، ثبت کند.
راه‌های درمان دیستروفی فوکس
برخی روش‌های درمانی غیرجراحی و استراتژی‌های خوددرمانی ممکن است به از بین بردن علائم دیستروفی فوکس کمک کند. اگر مبتلا به بیماری شدیدی باشید، پزشک شما ممکن است جراحی را پیشنهاد کند.
داروها و سایر درمان‌ها
- داروهای چشمی: قطره‌های محلول نمک (سدیم کلراید ۵ درصد) می‌تواند به کاهش مقدار مایع در درون قرنیه کمک کند.
- لنزهای تماسی نرم: این لنزها نوعی پوشش ایجاد کرده و درد را از بین می‌برند.
جراحی
افرادی که بدلیل دیستروفی فوکس پیشرفته تحت جراحی قرار می‌گیرند، می‌توانند بینایی بهتری داشته باشند و برای سال‌ها بدون علامت باقی بمانند. گزینه‌های جراحی عبارتند از:
- پیوند لایه درونی قرنیه: این جراحی به کراتوپلاستی اندوتلیال غشایی دسمت (DMEK) معروف است، و این جراحی شامل تعویض لایه پشتی قرنیه با سلول‌های سالم اهداء کننده می‌باشد. این جراحی معمولا با بی‌حسی موضعی و بصورت سرپایی انجام می‌شود.
- پیوند قرنیه: اگر دچار بیماری چشمی دیگری باشید و یا قبلا جراحی چشم داشته باشید، کراتوپلاستی اندوتلیال غشایی دسمت ممکن است مورد استفاده قرار نگیرد. پزشک شما ممکن است پیوند قرنیه با ضخامت جزئی را پیشنهاد دهد، جراحی که به کراتوپلاستی اندوتلیال برش دهنده دسمت (DSEK) معروف است. پیوند قرنیه با ضخامت کامل، که به کراتوپلاستی نافذ معروف است، به ندرت توصیه می‌گردد.
چشم یکی از حساس‌ترین اعضای بدن است که در مراقبت از آن باید هشیار باشیم. در صورتی که هرگونه علائمی از بیماری‌های قرنیه‌ای را مشاهده کردید، توصیه می‌کنیم حتما با چشم پزشک یا متخصص قرنیه مشورت کنید.
[sibwp_form id=5]
من بیماری فوکس هر دوچشم دارم.چشم راستم بیشر دیدش کاملا تارشده دکتر هم رفتم. فرقی نکرده.چکارکنم
من 37 سالم فوکس قرنیه دارم فعلا فقط درد و آب مروارید دارم ولی از آینده می ترسم که بینایی وزندگیم رو از دست بدم
سلام من چهل هشت سال دارم هشت سال هست بیماری فکس چشم چپ دارم با توجه به اینکه تحت نظر پزشک متخصص قرینه هستم ولی هر روز بیناییم کمتر می شود برای جلوگیری از پیشرفت بیماری و عدم درگیر شدن چشم راستم راهنمایی بفرمایید
سلام من ۲۷ سالمه ۵ سال پیش یهو همه جا رو قرمز دیدم تا خودم رو ب بیمارستان فارابی رسوندم دیدم شد یک دهم …کلی دکتر و دانشجو اومدن بالا سرم بقدری داخل چشمم تخریب شده بود که حتی با عکس هم نمی‌تونستند چیزی ببینن و ب من گفتن انگار که با پتک کوبیدن تو چشمم…دکتر به اصطلاح پروفسوور شمس منو معاینه کرد و گفت که دچار بهجت شدم و چند ماه ب من کورتن سنگین تجویز کرد که من علاوه بر چشمم پوستمم بر اثر چاقی زیاد نابود شد که بعد از ی دوره مصرف کورتن دوباره ب چندین پزشک دیگه مراجعه کردم که همشون بر این نظر بودن که بیماری من فوکس هست و نه بهجت!!!چند روز پیش رفتم پیش محمد زارعی کسی که همون ابتدا بیماری فوکس رو تشخیص دادن ولی چون استادش تشخیص بهجت داد نتونست برای من کاری کنه….قراره بر این شده که چشمم رو عمل کنم و بهم کلی امید دادن که بعد عمل مشکلاتم برطرف میشه….
متاسفانه من این بیماری چشمی فوکس دارم ،وخیلی اذیت میشم ، فقط خدا خودش کمکم کنه که دچار آب سیاه نشم دیدم خیلی تار وکدر شده
سلام چند سالتونه؟