آناتومی مری و نحوه عملکرد آن

آناتومی مری یک اندام لوله مانند عضلانی است که از روده ابتدایی اندودرمی به طول 25 تا 28 سانتی‌متر، تقریباً 2 سانتی‌متر قطر سرچشمه می‌گیرد و بین مرز پایینی قسمت حنجره حلق و کاردیای معده قرار دارد. نقطه شروع و پایان مری از نظر توپوگرافی با مهره ششم گردنی و مهره یازدهم قفسه سینه مطابقت دارد و محل اتصال معده به مری مربوط به فرآیند xiphoid جناغ است. پنج سانتی‌متر مری در گردن است و تقریباً 17 تا 18 سانتی‌متر روی مدیاستن فوقانی و مدیاستن خلفی فرود می‌آید، 1 تا 1.5 سانتی‌متر در دیافراگم ادامه می‌یابد و به 2 تا 3 سانتی‌متر مری در شکم ختم می‌شود جنسیت، سن، وضعیت جسمانی و بر طول مری تأثیر می‌گذارد.

مری نوزاد 18 سانتی‌متر طول دارد و یک یا دو مهره بالاتر از بزرگسالان شروع و به پایان می‌رسد. طول مری در سن 3 سالگی به 22 سانتی‌متر و در 10 سالگی به 27 سانتی‌متر می‌رسد. دانش آناتومی سنگ اساسی درمان بیماری‌ها است. شریان‌ها، سیاهرگ‌ها، ساختار دیواره، اعصاب، باریک شدن، انحناها، روابط با سایر اندام‌ها برای درک بیماری‌های مری بسیار مهم هستند. توضیحی مختصر در خصوص مری، این عضو ارزشمند بدن ارائه شد تا در ادامه این مقاله از مجله درمانکده توضیح بنیادهای تشریحی مری را ارائه دهیم.

بیشتر بدانید: علت دیورتیکول مری چیست؟

آناتومی مری چیست؟

آناتومی مری انسان بالغ یک لوله عضلانی به طول 18 تا 25 سانتی متر است که دارای قسمت‌های گردنی، سینه‌ای و شکمی است. دیواره مری از عضله مخطط در قسمت فوقانی، ماهیچه صاف در قسمت پایین و مخلوطی از این دو در وسط تشکیل شده است. شبکه میانتریک در ماهیچه صاف به خوبی توسعه یافته است، اما در قسمت ماهیچه مخطط مری نیز وجود دارد. عملکرد شبکه میانتریک در مری به خوبی شناخته نشده است. مری از قسمت جلویی روده رشد می‌کند و در هفته دهم توسط سلول های اپیتلیال مژگانی پوشانده می‌شود. با شروع 4 ماهگی، اپیتلیوم مژه‌دار با اپیتلیوم سنگفرشی جایگزین می‌شود. در هر دو انتهای مری، اپیتلیوم مژک‌دار باعث ایجاد غدد مری می‌شود. مری فوقانی از قوس‌های شاخه‌ای 4، 5 و 6 مشتق شده است، اما اشتقاق مری تحتانی مشخص نیست. 

نکته جالب این است که رشد عناصر مختلف دیواره مری مستلزم هماهنگی انواع ژن‌ها و واسطه‌ها است. پریستالیس مری در سه ماهه اول ظاهر می‌شود و رفلاکس معده به مری را می‌توان در سه ماهه دوم ثبت کرد.

بیشتر بدانید: فیبروز کبد چیست و آیا راهی برای درمان قطعی آن وجود دارد؟

ساختار مری

آناتومی مری از چهار لایه بافتی تشکیل شده است: مخاط، زیر مخاط، عضلانی پروپیا و adventitia.

مخاط

اپیتلیوم سنگفرشی طبقه بندی نشده تمام لومن مری را می‌پوشاند. لامینا پروپیا و lamina muscularis mucosa در زیر این اپیتلیوم قرار دارند. لامینا پروپیا بیشتر از بافت هم‌بند سست و lamina muscularis mucosa از بافت ماهیچه صاف و الیاف الاستیک تشکیل شده است. اپیتلیوم سنگفرشی مخاطی، اپیتلیوم ستونی ساده را در کاردیای معده تغییر شکل می‌دهد، که در نقطه‌ای به نام “خط Z”، یک خط زیگزاگ نامنظم رخ می‌دهد. در آندوسکوپی، مخاط مری رنگ پریده‌تر از مخاط معده است.

زیر مخاطی

این لایه از فیبرهای الاستیک و کلاژن تشکیل شده است که یک بافت هم‌بند متراکم و نامنظم را تشکیل می‌دهند. این لایه از وریدها، لنفاوی و شبکه میسنر تشکیل شده است.

مطالعه بیشتر: کدام رنگ مدفوع خطرناک است؟

عضلانی پروپیا

هر دو ماهیچه‌های طولی و دایره‌ای مری لوله مانند را تشکیل می‌دهند: فیبرهای عضلانی طولی به صورت سطحی و رشته‌های عضلانی دایره‌ای در عمق قرار دارند. الیاف طولی از سمت خلفی غضروف کریکوئید شروع می‌شود و مثلثی به نام “مثلث Lamier” را تشکیل می‌دهد که توسط فیبرهای عضلانی طولی از جانبی و عضله کریکوفارنژئوس در قسمت فوقانی محدود می‌شود.

مثلث دیگری به نام “مثلث کیلیان” در این ناحیه یافت می‌شود و مرزهای این مثلث توسط عضله منقبض کننده تحتانی حلق و عضله کریکوفارنژئوس تشکیل می‌شود. این مناطق ضعیف‌تر برای تشکیل دیورتیکول زنکر مهم هستند. فیبرهای عضلانی طولی به صورت جانبی در قسمت فوقانی آناتومی مری جمع می‌شوند، اما این رشته‌ها منبسط می‌شوند و تمام سطوح را در طرفین تحتانی احاطه می‌کنند و در قسمت سوم تحتانی مری قوی‌ترین می‌شوند. فیبرهای عضلانی حلقوی در زیر عضله طولی قرار دارند و ماهیچه دایره‌ای نازک‌تر از عضله طولی است.

ماهیچه‌های دایره‌ای در واقع در تمام قسمت‌های مری دایره ای نیستند. این الیاف در قسمت یک سوم فوقانی بیضوی‌تر و در قسمت یک سوم تحتانی مری دایره‌ای تر می‌شوند. فیبرهای عضلانی دایره‌ای شکل منظمی ایجاد نمی‌کنند، اما در یک الگوی نامنظم اجرا می‌شوند و یک سیستم شاتر مانند ایجاد می‌کنند. سوراخ شدن خودبه‌خودی مری معمولاً در 2 سانتی‌متر آخر رخ می‌دهد و این سوراخ شامل تمام دیواره آناتومی مری است که به دلیل نشت اسید معده باعث مدیاستینیت می‌شود.

قسمت فوقانی مری از ماهیچه مخطط و قسمت تحتانی از فیبرهای عضلانی صاف تشکیل شده است. منطقه انتقال در همه انسان‌ها متفاوت است، اما عمدتاً یک چهارم بالایی فقط از فیبرهای عضلانی تشکیل شده است. سه ماهه دوم از فیبرهای ماهیچه‌ای صاف تشکیل شده است. و نیمه تحتانی فقط از فیبرهای عضلانی صاف تشکیل شده است.

بیشتر بدانید: قرص آسپرین چیست و چرا مصرف می‌شود؟

ادونتیتا Adventitia در آناتومی مری

این لایه بیشتر مری را احاطه کرده و از بافت هم‌بند شل تشکیل شده است. از آن‌جایی که هیچ سروزی روی مری یافت نمی‌شود، عفونت‌ها و تومورها به راحتی گسترش می‌یابند.

باریک شدن و انحنای آناتومی مری

آناتومی مری دارای هفت نقطه باریک است که با ازفاگوسکوپی یا نمودار عبور باریم قابل مشاهده است. 

چهار باریک شدن کلاسیک تقریباً در همه افراد یافت می‌شود. سه باریک شدن دیگر در شرایط پزشکی خاص وجود دارد. 

1. اولین باریک شدن کلاسیک در نقطه شروع است و عضله اوروفارنکس آن را تشکیل می‌دهد. این قسمت دومین نقطه باریک بعد از روزنه آپاندیس ورمیفورمیس در دستگاه گوارش است. قطر مجرای این اولین نقطه باریک تقریباً 1.4-1.5 سانتی‌متر است و 15 سانتی‌متر بعد از دندان‌های ثنایای مرکزی فک بالا قرار دارد. از نظر توپوگرافی، این نقطه اول مربوط به جسم ششمین مهره گردنی است. این باریک شدن “اسفنکتر فوقانی مری” نامیده می‌شود. 
2. باریک شدن دوم مربوط به بخشی است که در مرز فوقانی جناغ سینه قرار دارد. دیواره‌های قدامی و خلفی مری در هایپرفلکسیون به هم نزدیک می‌شوند و این نقطه باریک شدن جزئی رخ می‌دهد. 
3. باریک شدن سوم یکی از باریک شدن‌های کلاسیک است که توسط قوس آئورت ایجاد می‌شود. این نقطه از نظر توپوگرافی با مهره چهارم قفسه سینه مطابقت دارد و 1.5 تا 1.6 سانتی‌متر عرض دارد. نقطه 22.5 سانتی‌متر بعد از دندان‌های ثنایای مرکزی فک بالا، 7 سانتی‌متر زیر عضله کریکوفارنژئوس قرار دارد. 
4. باریک شدن چهارم در نقطه تلاقی مری و برونش اصلی سمت چپ قرار دارد. این نقطه در سطح مهره 5 پشتی و 27.5 سانتی‌متر بعد از دندان‌های ثنایای مرکزی فک بالا و 9 سانتی‌متر زیر عضله اوروفارنکس قرار دارد. در صورتی که بیمار دچار اتساع دهلیزی ناشی از تنگی میترال باشد، نقطه باریک پنجم ایجاد می‌شود. این نقطه درست در زیر باریک شدن برونش قرار دارد. باریک شدن ششم که به آن باریک شدن لایمر می‌گویند در دومین نقطه عبور مری و آئورت قرار دارد. این نقطه در صفحه مربوط به لبه بالایی بدنه مهره 10 پشتی قرار دارد. باریک شدن لایمر در شرایط آترواسکلروز آئورت رخ می‌دهد. درست بالای این باریک شدن، یک اتساع جزئی به نام “آمپول اپیفرنیک” یا “ورگامن د لوشکا” یافت می‌شود. آخرین باریک شدن توسط هیاتوس مری که از قشر راست دیافراگم سرچشمه می‌گیرد، ایجاد می‌شود و در سطح مهره یازدهم پشتی و 40 سانتی‌متر بعد از دندان‌های ثنایای مرکزی فک بالا قرار دارد. طول آن 1-1.5 سانتی‌متر و عرض 1.5-1.8 سانتی‌متر است. این آخرین باریک شدن “اسفنکتر تحتانی مری” نامیده می‌شود. اسفنکتر تحتانی شامل یک مکانیسم اسفنکتر فیزیولوژیکی است که توسط فیبرهای عضلانی قشر راست دیافراگم ساخته شده است. مکانیزم ضد رفلاکس را فراهم می‌کند. زمانی که فرد غذا نمی‌خورد، مجرای مری بالای اسفنکتر تحتانی مری بسته می‌شود. آناتومی مری اساساً میانی و عمودی است، اما دارای سه انحنای خفیف است که در گردن، پشت نایژه چپ و در دوشاخه نای قرار دارند.

بیشتر بدانید: پری‌بیوتیک و هرآنچه که باید درباره آن بدانید!

اقسام مختلف آناتومی مری

اناتومی مری از نظر تشریحی به سه قسمت مری گردنی، مری سینه و مری شکمی تقسیم می‌شود.

بیشتر بدانید: همه چیز در مورد معده درد

مری گردنی

اندام مری گردنی از حاشیه تحتانی غضروف کریکوئید شروع می‌شود که مربوط به جسم مهره ششم گردنی است. این سطح توسط یک سل کاروتید به نام “تعقیب سل” مشخص می‌شود که یک نقطه عطف مهم در ازوفاژکتومی گردنی است. مری گردنی به لبه تحتانی اولین مهره پشتی ختم می‌شود که به صفحه افقی ژوگولار انسیزورای جناغ می‌رسد. نقطه پایانی نقطه شروع مدیاستن فوقانی است و از این نقطه مری سینه ای است. در واقع مری گردنی ۵ تا ۶ سانتی‌متر طول دارد و قطر مجرای آن در باریک‌ترین نقطه آن ۱.۴ تا ۱.۵ سانتی‌متر است.

مری سینه‌ای

مری سینه‌ای با طول 16 تا 18 سانتی‌متر در مدیاستن فوقانی و خلفی قرار دارد. این مهره از 1 تا 11 مهره پشتی اجرا می‌شود و با تقعر ستون مهره‌ها مطابقت ندارد. با این حال، از ابتدا تا انتها به تدریج مکان را به چپ تغییر می‌دهد. در ابتدا، بین ستون مهره و نای، کمی سمت چپ از خط وسط و 5 سانتی‌متر سمت چپ ستون مهره در سطح هیاتوس دیافراگمی قرار دارد. ورقه جداری جنب به دو طرف ستون مهره‌ها محکم متصل است و این اتصالات باعث ایجاد فرورفتگی‌های مری پلور می‌شود که تشریح مری در قفسه سینه را دشوارتر می‌کند. بنابراین، اگر در حین جراحی پارگی پلور در این ناحیه رخ دهد، رفع پارگی می‌تواند چالشی برای جراح باشد.

مری شکمی

مری شکمی 1 تا 2.5 سانتی‌متر طول دارد و از نظر توپوگرافی در صفحه 11 مهره خلفی قرار دارد. از غضروف دنده هفتم و جناغ جناغی به سمت جلو می‌گذرد. از هياتوس مري ديافراگم می‌گذرد كه از رشته‌هاي عضلاني كراس راست تشكيل شده است. سمت قدامی بلندتر از سمت خلفی مری است زیرا کرومای دیافراگمی مورب است. سمت قدامی و جانبی تا حدی توسط صفاق احشایی پوشیده شده است و سمت خلفی سمت غیر صفاقی است. سه رباط مری را به طحال، کبد و دیافراگم متصل می‌کند. آن‌ها رباط کبدی معده، رباط معده-اسپلنیک و رباط گاستروفرنیک هستند.

ساختارهای زیر در نزدیکی آناتومی مری شکمی قرار دارند: بخش جانبی خلفی دو سوم کبد، عصب واگ چپ و شبکه مری در قدامی، قشر چپ و راست دیافراگم، آئورت و شریان فرنیک تحتانی چپ در خلف، لوب دمی کبد در سمت راست، و فوندوس معده در سمت چپ.

هیاتوس مری در سمت راست خط وسط قرار دارد و قطر آن 2 سانتی متر است. از نظر توپوگرافی در صفحه 10 مهره قرار دارد. قبل از رسیدن به هیاتوس، مری در محلی به نام «آمپول اپیتتیک» که نقطه تأخیر لقمه در هنگام بلعیدن در معاینات رادیولوژیک است، گشاد می‌شود.

مری به محلی به نام “کاردیای معده” ختم می شود. سمت راست مری به صورت انحنای کمتر معده و زوایای سمت چپ با انحنای بیشتر معده ادامه می‌یابد و «زاویه هیس» را تشکیل می‌دهد. زبان مخاطی که به معده فرو می رود “دریچه گوباروف” نامیده می شود. زاویه هیس و دریچه گوباروف در مکانیسم ضد رفلاکس مهم هستند.

بیشتر بدانید: کبد را بهتر و بیشتر بشناسید + بیماری های کبد

شریان‌های مری

شریان تیروئید تحتانی جریان شریانی اولیه را به مری گردنی تأمین می‌کند و شریان ساب کلاوین، شریان کاروتید اصلی، شریان‌های مهره‌ای، شریان حلقی صعودی، شریان گردنی سطحی و تنه کوستوسرویکال از دیگر تأمین‌کنندگان جریان خون شریانی به مری گردنی هستند. قسمت سینه ای مری جریان خون را از آئورت، شریان های برونش و شریان های بین دنده‌ای راست می‌گیرد. مری شکمی توسط شریان معده چپ، شریان‌های کوتاه معده و شاخه نزولی شریان فرنیک چپ تغذیه می‌شود.

شریان تیروئید تحتانی جریان خون شریانی را به بخش گردنی مری تامین می‌کند. رزکسیون بسیار کم مری گردنی باعث از بین رفتن عروق این ناحیه می‌شود. علاوه بر این، برداشتن تهاجمی و موبیلیزاسیون یا پارگی شریان برونش یا بریدن شاخه‌های عود کننده شریان معده چپ و شریان فرنیک تحتانی باعث داسکولاریزاسیون در سطح کارینای تراشه می‌شود. جریان خون شریانی مری برای آناستوموز بسیار غنی و کافی است، اما خون‌رسانی ضعیف یا تشریح بی دقتی یا بیش از حد تهاجمی می‌تواند باعث نشت آناستوموز در آناتومی مری شود.

بیشتر بخوانید: آشنایی با آناتومی دستگاه گوارش

وریدهای مری

سیستم وریدی مری از شبکه زیر مخاطی شروع می‌شود که لایه عضلانی را سوراخ می‌کند و به سیستم آزیگوس تخلیه می‌شود. زهکشی وریدی قسمت قفسه سینه به ورید آزیگوس، ورید براکیوسفالیک راست و به ندرت وریدهای مهره‌ای در سمت راست و ورید همیازیگوس، ورید براکیوسفالیک چپ و به ندرت وریدهای مهره‌ای در سمت چپ تخلیه می‌شود. تخلیه وریدی قسمت‌های شکمی عمدتاً به وریدهای معده سمت چپ تخلیه می‌شود.

وریدهای دیگری که شبکه وریدی مری را تخلیه می‌کنند وریدهای کوتاه معده، ورید طحال، ورید گاسترواپیپلوییک چپ و شاخه‌های ورید فرنیک تحتانی هستند. وریدهای تحتانی مری توسط وریدهای آزیگوس و همیازیگوس با شانت‌های متعدد به سیستم ورید کاوال فوقانی متصل می شوند و سایر شانت های متعدد بین سیستم کاوال تحتانی و مری تحتانی قرار دارند. جریان رتروگراد سیستم وریدی مری باعث اتساع وریدی و واریس می‌شود و این واریس‌ها می‌توانند باعث خون‌ریزی کشنده شوند.

بیشتر بدانید: سرطان روده (سرطان کولون یا کولورکتال)چیست و چه علائمی دارد

لنفاوی مری

غدد لنفاوی در هر لایه مری، اما در درجه اول در لامینا پروپریا قرار دارند و یک سیستم شبکه غول پیکر را تشکیل می‌دهند. غدد لنفاوی گردنی غدد لنفاوی ژوگولار داخلی و غدد لنفاوی نای فوقانی را خالی می‌کنند. یک سیستم لنفاوی ژوگولار داخلی که سیستم لنفاوی گردنی عمیق‌تری را تشکیل می‌دهد با مجرای لنفاوی در سمت راست و مجرای سینه‌ای در سمت چپ متصل می‌شود. غدد لنفاوی مری قفسه سینه خلفی جداری، دیافراگم، تراشه، نای برونشیال، رتروکارد و غدد لنفاوی زیر قلب خالی است.

قسمت‌های شکمی سیستم لنفاوی معده چپ، غدد لنفاوی پاراکاردی را خالی می‌کند و همه این گره‌ها به غدد لنفاوی سلیاک متصل می‌شوند. غدد لنفاوی سلیاک سیسترنا شیلی یا مجرای سینه‌ای را خالی می‌کنند. غدد لنفاوی جداری خلفی شامل غدد لنفاوی میانی و بین دنده‌ای خلفی هستند و با مجرای سینه‌ای یا مجرای لنفاوی راست متصل می‌شوند. تنها قسمت خلفی غدد لنفاوی دیافراگمی به سیستم لنفاوی مری متصل است و این غدد لنفاوی به غدد لنفاوی جداری خلفی خالی می‌شوند. غدد لنفاوی تراشه یا پاراتشه در دو طرف نای و غدد لنفاوی نای در اطراف دو شاخه شدن نای قرار دارند. سل که باعث نکروز و فیبروز غدد لنفاوی تراکئوبرونشیال می‌شود، دیورتیکول‌های کششی مری را تشکیل می‌دهد. این دو سیستم لنفاوی یک زنجیره لنفاوی مدیاستن بروش را تشکیل می‌دهند که به مجرای سینه‌ای یا مجرای لنفاوی راست تخلیه می‌شود.

بیشتر بدانید: علائم سرطان کبد چیست؟

عصب دهی مری

اعصاب پاراسمپاتیک و سمپاتیک عصب مری را تشکیل می‌دهند و محرک‌ها را به ماهیچه‌ها، غدد، سیاهرگ‌ها و شریان‌های مری حمل می‌کنند.

عصب پاراسمفاتیک

فیبرهای پاراسمپاتیک که حلق و قسمت فوقانی مری را عصب می‌کنند از هسته‌های مبهم مغز می‌آیند. عصب‌دهی مری در درجه اول توسط اعصاب واگ انجام می‌شود که به هسته‌های واگ پشتی مغز ختم می‌شوند. مری گردنی فیبرهای نازکی را از هر دو عصب حنجره‌ای عودکننده می‌گیرد. هر دو عصب حنجره عود کننده چپ و راست از اعصاب واگ منشأ می‌گیرند، اما در سمت چپ، عصب حنجره عود کننده به قوس آئورت نزدیک‌تر است.

در سمت راست، به شریان ساب ترقوه نزدیک‌تر است. در نهایت، اعصاب عود کننده حنجره چپ و راست در شیار بین نای و مری قرار دارند. مری قفسه سینه عمدتاً توسط اعصاب واگ عصب دهی می‌شود، اما قسمت فوقانی مری قفسه سینه مقداری الیاف را از عصب عود حنجره چپ می‌گیرد. رشته‌های عصبی واگ در زیر دو شاخه شدن نای دو تا چهار شاخه تشکیل می‌دهند و این شاخه‌های عصبی در سطح قدامی مری در سطح مدیاستن خلفی قرار دارند. نزدیک هیاتوس مری، این عصب منشعب می‌شود

عصب دهی سمپاتیک

قسمت فوقانی مری توسط شبکه حلقی عصب دهی می‌شود که در حالی که به سمت پایین حرکت می‌کند توسط گانگلیون‌های گردنی فوقانی، گانگلیون‌های گردنی میانی و تنه‌های سمپاتیک گانگلیون‌های مهره‌ای تغذیه می‌شود. قسمت‌های فوقانی مری قفسه سینه توسط گانگلیون ستاره‌ای و آنسا ساب کلاوین عصب دهی می‌شود. قسمت‌های پایینی مری سینه‌ای توسط اعصاب بزرگ‌تری که به شبکه سلیاک ختم می‌شوند، عصب‌بندی می‌شوند. عصب بزرگ‌تر چپ چپ و عصب فرنیک تحتانی راست مری شکمی را عصب دهی می‌کند.

بیشتر بدانید: از بیماری اسیدوز چه می‌دانید؟

عملکرد آناتومی مری

مری لوله‌ای است که غذا و مایعات را از دهان به معده می‌برد. دیواره مری از لایه‌هایی از ماهیچه تشکیل شده است که غذا را با امواج ریتمیک انقباضات به نام پریستالسیس به معده هدایت می‌کند. حلقه‌های ماهیچه‌ای در هر انتهای مری وجود دارد که اسفنکتر نامیده می‌شود.

این اسفنکترها باز می‌شوند تا غذا به جلو حرکت کند و سپس بسته می‌شود تا از حرکت غذا و اسید به سمت عقب جلوگیری کند و به جلوگیری از برگشت اسید و آسپیراسیون یا خفگی کمک کند. هنگام بلع، اسفنکتر فوقانی مری باز می‌شود و ماهیچه‌های مری منقبض می‌شوند تا غذا را به سمت پایین هل دهند. اسفنکتر تحتانی مری به طور موقت باز می‌شود تا غذا وارد معده شود. سپس اسفنکتر بسته می‌شود تا از برگشت غذا و اسید معده به سمت مری جلوگیری شود.

بیماری‌های مری

رفلاکس معده به مری

رفلاکس معده به مری (GERD) اغلب منجر به احساس سوزش در افراد به عنوان “سوزش سر دل” می‌شود. در حالی که سوزش معده مزمن توسط بسیاری در درجه اول یک سندرم مزاحم در نظر گرفته شده است، می‌تواند یک عامل خطر مهم برای یک نوع سرطان مری باشد.

بیشتر بدانید: تست بلع باریوم چیست و چه کاربردی دارد؟

ازوفاژیت

ازوفاژیت یا التهاب مری می‌تواند در نتیجه رفلاکس اسید، عفونت‌ها و نه غیرمعمول از پرتودرمانی به قفسه سینه رخ دهد.

اختلالات حرکتی

شرایطی وجود دارد که در آن حرکت طبیعی مری، پریستالسیس، به نوعی مختل می‌شود. می‌توان گفت که مری فندق شکن نوعی اسپاسم مری است که با اسپاسم هماهنگ مری که منجر به مشکل در بلع می‌شود مشخص می‌شود. مری جک چکش شرایطی است که در آن اسپاسم شدید و طولانی مدت بر مری تأثیر می‌گذارد.

مری بارت

در واقع مری بارت یک تغییر “پیش سرطانی” در بافت پوشاننده مری است که اغلب به دلیل GERD طولانی مدت ایجاد می‌شود. اگر مبتلا به GERD مزمن با علائم سوزش سر دل بوده‌اید، ممکن است پزشک شما آزمایشی را برای ارزیابی مری بارت توصیه کند. در صورت مشاهده تغییرات، ممکن است درمان بیشتری برای کاهش خطر ابتلا به سرطان مری در آینده در نظر گرفته شود.

سرطان مری

پزشکان ما در حال مطالعه روش‌های جدید تشخیص برای کمک به شناسایی دیسپلازی پیش سرطانی و سرطان اولیه در بیماران مبتلا به مری بارت هستند. آندوسکوپی با کالیبر نازک بدون آرام‌بخش ممکن است امکان غربالگری گسترده بیماران “در معرض خطر” با حداقل علامت را برای مری بارت فراهم کند. OHSU هم‌چنین پیشرفته‌ترین خدمات سونوگرافی آندوسکوپی را در اورگان برای سرطان مری، از جمله استفاده از سونوگرافی آندوسکوپی برای مرحله بندی مناسب سرطان، ارائه می‌دهد. بیماران مبتلا به سرطان‌های خیلی زودرس را می‌توان با روش جدیدی به نام برداشتن مخاط آندوسکوپی درمان کرد که در آن بخشی از پوششی که بیمار است با استفاده از روش آندوسکوپی برداشته می‌شود.

ممکن است از استنت‌ها برای قادر ساختن بیماران مبتلا به انسداد مری برای بلع استفاده شود. جراحان در OHSU در توسعه و اجرای تکنیک‌های ازوفاژکتومی با حداقل تهاجم برای بیماران منتخب پیشگام هستند. انکولوژیست‌ها پرتو فناوری درمانی پیچیده‌ای را برای بیماران مبتلا به سرطان مری ارائه می‌دهند، از جمله قرار دادن کاتتر‌هایی که به محل تومور رشته می‌شوند تا دوز بالایی از اشعه را ارائه کنند. پرتودرمانی ممکن است با هدف درمانی یا برای تسکین علائم مانند ناتوانی در بلع غذاهای جامد استفاده شود.

بیشتر بدانید: ازوفاژیت یا التهاب مری چیست و چقدر خطرناک است؟

اشک مالوری-وایس

اشک مالوری-وایس پارگی عمیق مری است که گاهی با استفراغ شدید رخ می‌دهد.

مری سوراخ شده

مری سوراخ شده وضعیتی است که در آن سوراخی در مری ایجاد می‌شود و یک فوریت پزشکی است. ممکن است به دلیل اعمال (مانند آندوسکوپی)، ضربه (مانند شلیک گلوله)، بلع مواد سوزاننده یا اشیاء تیز، یا به دلیل شرایطی که باعث نازک شدن دیواره مری می‌شود، رخ دهد.

واریس مری

واریس مری اساساً “وریدهای واریسی” هستند که سیاهرگ‌های مری را درگیر می‌کنند که معمولاً با سیروز کبدی گشاد می‌شوند.

آشالازی

آشالازی وضعیتی است که در آن قسمت تحتانی مری شل نمی‌شود و از ورود غذا به معده جلوگیری می‌کند.

در صورت داشتن چنین مشکلاتی حتما در اولین فرصت به فوق تخصص گوارش مراجعه کنید و اگر در این زمینه سوال دارید می‌توانید از طریق مشاوره آنلاین با فوق تخصص گوارش تماس حاصل نمایید.

بیشتر بدانید: با عفونت کمپیلوباکتر به طور کامل آشنا شوید

نکات طلایی سلامت آناتومی مری

این نکات را برای بهترین راه برای جلوگیری از برگشت غذا و اسید به مری و راه‌های کمک به درمان ارائه می‌شود:

• وعده‌های غذایی کوچک بخورید تا غذا در معده ننشیند و در عوض به سمت روده کوچک حرکت کند تا بیشتر هضم شود.
• داروهای مسدود کننده اسید را امتحان کنید.
• از مصرف غذاها و نوشیدنی‌های حاوی کافئین، شکلات، نعناع فلفلی، نعناع و الکل خودداری یا کاهش دهید.
• از تمام نوشیدنی‌های گازدار خودداری کنید.
• مصرف غذاهای چرب را کاهش دهید.
• از یک رژیم غذایی غنی از میوه‌ها و سبزیجات استفاده کنید، اگرچه بهتر است از سبزیجات و میوه‌های اسیدی (مانند: پرتقال، لیمو، گریپ فروت، آناناس و گوجه فرنگی) پرهیز کنید.
• استعمال دخانیات را ترک و یا به حداقل برسانید.
• افراد دارای اضافه وزن باید سعی کنند رژیم بگیرند و ورزش کنند تا وزن کم کنند. هدف اولیه کاهش 5 تا 10 درصد وزن فعلی است.
• افراد مبتلا به GERD باید از پوشیدن لباس‌های تنگ به خصوص در ناحیه شکم خودداری کنند.
• در صورت امکان، بیماران GERD باید از داروهای ضد التهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن (Motrin، Advil) یا ناپروکسن (Aleve) اجتناب کنند.
• بعد از غذا پیاده روی کنید یا در حالت ایستاده بمانید.
• از خوردن تنقلات قبل از خواب خودداری کنید. به طور کلی حداقل دو ساعت قبل از خواب غذا نخورید.
• هنگام رفتن به رخت‌خواب سعی کنید به جای سمت راست به پهلوی چپ دراز بکشید. معده هنگام خواب در سمت راست بالاتر از آناتومی مری قرار دارد که می‌تواند بر اسفنکتر تحتانی مری (LES) فشار وارد کند و خطر ذخیره مایع را افزایش دهد.
• در حالت کج بخوابید تا به حفظ اسید در معده در شب کمک کند. برای انجام این کار، با استفاده از بلوک‌های 4 تا 6 اینچی (10 تا 15 سانتی‌متری) زیر سر تخت، تخت را با زاویه بالا ببرید. از یک تکیه گاه برای بالا بردن نیمه بالایی بدن خود استفاده کنید. بالش‌های اضافی که فقط سر را بالا می‌برند در واقع خطر رفلاکس را افزایش می‌دهند.

بیشتر بدانید: علت بیماری آشالازی و درمان آن

نتیجه‌گیری

با توجه به مطالب مذکور در خصوص آناتومی مری انسان‌ها می‌توانید شناخت بسیار زیادی در خصوص این عضو ارزشمند از بدن به‌دست آورید که به صورت خلاصه در قالب یک مقاله بیان شده است.

سایت درمانکده با در اختیار گذاشتن امکان رزرو نوبت آنلاین پزشکی در وقت مراجعین صرفه جویی کرده و در کنار آن با ارائه امکان مشاوره آنلاین با دکتر مورد نظر راحتی را به مراجعین ارائه کرده است.