لوپوس چیست؟ 12 علامت مهم آن که باید جدی گرفته شود!

لوپوس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که می‌تواند باعث ایجاد التهاب در سراسر بدن شود. با این حال، این در درجه اول به یک شرایط موضعی تبدیل می‌شود، بنابراین همیشه سیستمیک نیست. با درمانکده همراه باشید.

لوپوس و بیماری خود ایمنی

بیماری خود ایمنی وضعیتی است که سیستم ایمنی بدن مسئول التهاب و تخریب سلول‌های خود است.

بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نوع خفیف آن را تجربه می‌کنند، اما بدون درمان مناسب می‌تواند شدید شود. در حال حاضر، هیچ درمان شناخته شده‌ای برای لوپوس وجود ندارد، بنابراین درمان بر کاهش علائم و کاهش التهاب تمرکز دارد.

علائم لوپوس

علائم لوپوس می‌تواند به قسمت‌هایی از بدن که درگیر است، بستگی داشته باشد. التهاب دیده شده در لوپوس می‌تواند بر روی اندام‌ها و بافت‌های مختلف بدن تأثیر بگذارد، از جمله:

۱. مفاصل

۲. پوست

۳. قلب

۴. خون

۵. ریه‌ها

۶. مغز

۷. کلیه‌ها

بیشتر بدانید: نقرس چیست؟

بیشتر بدانیم: ناگفته‌های بیماری گال

علائم بسته به هر فرد متفاوت است. ممکن است:

۸. دائمی باشند

۹. ناگهان ناپدید شوند

۱۰. گاه به گاه تشدید شود

اگرچه هیچ دو کیسی از لوپوس یکسان نیستند، اما رایج‌ترین علائم و نشانه‌ها عبارتند از:

۱۱. تب شدید

۱۲. خستگی

۱۳. بدن درد

۱۴. درد مفاصل

۱۵. بثورات، از جمله بثورات پروانه‌ای روی صورت

۱۶. ضایعات پوستی

۱۷. تنگی نفس

۱۸. سندرم Sjogren، که شامل خشکی مزمن چشم و خشکی دهان است

۱۹. پریکاردیت و پلوریت، که هر دو می‌توانند باعث درد قفسه سینه شوند

۲۰. سردرد

۲۱. گیجی

۲۲. از دست دادن حافظه

بیشتر بدانید: لوپوس در بارداری خطرناک است؟

التهاب ناشی از لوپوس همچنین می‌تواند عوارضی در ارگان‌های مختلف داشته باشد، از جمله:

• کلیه‌ها

• خون

• ریه‌ها

بیشتر بدانید: علت خارش بدن چیست؟

علائم اولیه لوپوس

علائم لوپوس معمولاً از زمان ورود به بزرگسالی شروع می‌شود. می تواند در هرزمانی بین نوجوانی تا 30 سالگی باشد.

برخی از علائم اولیه عبارتند از:

• خستگی

• تب

• راش

• مفاصل متورم

• خشکی دهان یا خشکی چشم

• ریزش مو به ویژه در زخم‌ها که به آن آلوپسی آرئاتا گفته می‌شود

• مشکلات مربوط به ریه‌ها، کلیه‌ها، تیروئید یا دستگاه گوارش 

بیشتر بدانید: لوپوس در نوزادی درمان دارد؟

اینها مانند علائم سایر بیماری‌هاست، بنابراین تجربه کردن آن‌ها لزوماً به معنای لوپوس نیست. با این حال، مهم است که بهترین دکتر روماتولوژی معالج خود را ببینید تا در مورد آن‌ها صحبت کنید.

بیشتر بدانید: ورم‌مفاصل پسوریاتیک چیست؟

حساسیت به نور در لوپوس

در حالی که نور زیاد خورشید می‌تواند برای هر کسی مضر باشد، بسیاری از افرادی که دچار لوپوس می‌شوند نیز دارای حساسیت به نور هستند. حساسیت به نور به این معنی است که در برابر اشعه ماوراء بنفش (نوعی پرتو که در نور آفتاب یا حتی انواع خاصی از نور مصنوعی قرار دارد) حساس هستید.

برخی از افراد مبتلا به لوپوس ممکن است دریابند که قرار گرفتن در معرض نور خورشید باعث ایجاد علائم خاصی می‌شود که شامل موارد زیر است:

• بثورات، که در درجه اول بثورات قابل توجه در هنگام حضور آنتی بادی SSA) Ro) هستند

• خستگی

• درد مفاصل

• تورم داخلی

بیشتر بدانید: لوپوس پوستی چیست؟

اگر لوپوس دارید و به بیرون می‌روید، مهم است که از لباس‌های پوشیده و کرم ضد آفتاب استفاده کنید. می‌توانید این وسایل را به طور آنلاین خریداری کنید.

علت بروز لوپوس

در حالی که ارائه دهندگان خدمات بهداشتی دقیقا نمی‌دانند چه عواملی باعث ابتلا به لوپوس می‌شود، آن‌ها فکر می‌کنند این بیماری ممکن است ترکیبی از بسیاری از عوامل زمینه‌ای باشد. شامل:

• محیط: ارائه دهندگان خدمات بهداشتی محرک‌های احتمالی مانند سیگار کشیدن، استرس و قرار گرفتن در معرض سموم مانند گرد و غبار سیلیس را به عنوان علل احتمالی لوپوس شناسایی کرده‌اند.

• ژنتیک: بیش از 50 ژن مرتبط با لوپوس شناسایی شده است. علاوه بر این، داشتن سابقه خانوادگی لوپوس ممکن است فرد را در معرض خطر بیشتری برای این بیماری قرار دهد.

• هورمون‌ها: برخی از مطالعات نشان می‌دهد که سطح غیر طبیعی هورمون، از جمله افزایش سطح استروژن، می‌تواند به ایجاد لوپوس کمک کند.

• عفونت‌ها: ارائه دهندگان خدمات بهداشتی هنوز در حال مطالعه ارتباط بین عفونت‌هایی مانند سایتومگالوویروس و اپشتین بار و علل ابتلا به لوپوس هستند.

• داروها: استفاده طولانی مدت از برخی داروهای خاص، مانند هیدرالازین (آپرسولین)، پروكائین آمید (پروكانیدید) و كینیدین، ​​با ایجاد نوعی از لوپوس معروف به لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DIL) همراه بوده است. همچنین، بیمارانی که داروهای بلاک کننده TNF را برای شرایطی مانند آرتریت روماتوئید (RA)، بیماری التهابی روده (IBD) و اسپوندیلیت آنکیلوزان مصرف می‌کنند، می‌توانند دچار DIL شوند. اگرچه نادر، تتراسایکلین‌ها، مانند مینوسیکلین، که می‌تواند برای درمان آکنه و روزانه استفاده شود، می‌توانند باعث ایجاد DIL نیز شوند.

همچنین ممکن است هیچ یک از دلایل احتمالی شناخته شده لوپوس که در اینجا ذکر شده است را تجربه نکرده باشید و هنوز هم بیماری خود ایمنی داشته باشید.

بیشتر بدانید: شایع‌ترین اختلالات خود ایمنی را بیشتر بشناسیم

عوامل خطر ابتلا به لوپوس

برخی از گروه‌ها ممکن است در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به لوپوس باشند. نمونه‌هایی از عوامل خطر ابتلا به لوپوس عبارتند از:

• جنس: خطر ابتلا به لوپوس در زنان بیشتر از مردان است، اما این بیماری در مردان شدیدتر است.

• سن: در حالی که لوپوس در هر سنی ممکن است رخ دهد، در افراد بین 15 تا 44 سال بیشتر تشخیص داده می‌شود.

• نژاد یا قومیت: لوپوس در بعضی از اقوام خاص مانند آفریقایی آمریکایی، اسپانیایی، آمریکایی آسیایی، بومی آمریکا یا اقیانوسیه رایج است.

• سابقه خانوادگی: داشتن سابقه ابتلا به لوپوس به این معنی است که شما در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این بیماری هستید.

به یاد داشته باشید که داشتن فاکتورهای خطر ابتلا به لوپوس به این معنی نیست که لوپوس خواهید شد. این بدان معناست که شما در مقایسه با افرادی که فاکتور خطر ندارند بیشتر در معرض خطر قرار دارید.

آیا لوپوس قابل درمان است؟

در حال حاضر، هیچ درمانی برای لوپوس وجود ندارد. با این حال، بسیاری از انواع مختلف درمان وجود دارد که می‌تواند به شما در مدیریت علائم کمک کند.

درمان لوپوس بر چندین عامل متمرکز است:

• در صورت وجود علائم لوپوس آن‌ها را درمان کنید

• جلوگیری از شدت یافتن لوپوس

• کاهش میزان آسیب‌هایی که به مفاصل و اندام‌های شما وارد می‌شود.

رعایت رژیم درمانی توصیه شده توسط ارائه دهنده خدمات درمانی برای کمک به شما در مدیریت علائم و داشتن زندگی سالم و مهم است.

ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و دانشمندان تحقیقات خود را برای درک بهتر لوپوس و توسعه درمان‌های جدید برای این بیماری ادامه می‌دهند.

بیشتر بدانید: بیماری ms چیست؟

درمان لوپوس

درست است که در حال حاضر درمانی برای لوپوس وجود ندارد اما داروهایی برای کمک به مدیریت علائم لوپوس و پیشگیری از تشدید آن در دسترس هستند. ارائه دهنده خدمات درمانی شما هنگام توصیه درمان لوپوس، علائم لوپوس و شدت آن ها را در نظر می‌گیرد.

مهم است که به طور منظم پزشک خود را ملاقات کنید. این کار به آن‌ها امکان می‌دهد وضعیت شما را بهتر کنترل کنند و مشخص کنند که آیا برنامه درمانی برای مدیریت علائم شما مناسب است یا خیر.

علاوه بر این، علائم لوپوس می‌تواند با گذشت زمان تغییر کند. به همین دلیل، ارائه دهنده خدمات درمانی ممکن است داروهای شما را تغییر داده یا دوز داروهای فعلی را تنظیم کند.

علاوه بر دارو، ارائه دهنده خدمات درمانی همچنین ممکن است تغییرات شیوه زندگی را برای کمک به مدیریت علائم لوپوس توصیه کند. این‌ها می‌تواند مواردی از قبیل:

• اجتناب از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور ماوراء بنفش (UV)

• رژیم غذایی سالم

• مصرف مکمل‌هایی که ممکن است به کاهش علائم کمک کند مانند ویتامین D، کلسیم و روغن ماهی 

• ورزش منظم

• اگر سیگار می‌کشید، ترک سیگار

داروهای لوپوس

دارویی که به شما داده می‌شود بستگی به علائم و همچنین شدت آن‌ها دارد. داروها می‌توانند به چندین روش به علائم لوپوس کمک کنند، از جمله:

• سرکوب سیستم ایمنی بدن

• کاهش میزان تورم یا التهاب 

• کمک به پیشگیری از آسیب دیدن مفاصل یا ارگان‌های داخلی 

برخی از نمونه‌های دارویی لوپوس عبارتند از:

• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): این‌ها می‌توانند تورم و درد را کاهش دهند. مثال‌ها شامل داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن (Advil ،Motrin) و ناپروکسن (Aleve) است.

• داروهای ضد مالاریا: این داروها زمانی برای درمان بیماری‌های عفونی مالاریا استفاده می‌شدند. با توجه به ارگانیسم‌هایی که باعث ایجاد مقاومت مالاریا در برابر داروها می‌شوند، اکنون از داروهای جدیدتری برای درمان بیماری استفاده می‌شود.

داروهای ضد مالاریا می‌توانند علائم لوپوس مانند بثورات، درد مفاصل و خستگی را برطرف کنند. آن‌ها همچنین در جلوگیری از تشدید لوپوس موثر هستند. در دوران بارداری به علت کاهش عوارض مربوط به بارداری و بدتر شدن بیماری در مادر، توصیه می‌شوند.

• کورتیکواستروئیدها: این داروها به سرکوب سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند و می‌توانند درد و تورم را کاهش دهند. آن‌ها به اشکال مختلفی از جمله تزریقی، کرم‌های موضعی و قرص‌ها ارائه می‌شوند. نمونه‌ای از کورتیکواستروئید پردنیزون است. کورتیکواستروئیدها می‌توانند عوارض جانبی مانند عفونت و پوکی استخوان ایجاد کنند. مهم است که دوز و مدت زمان مصرف را به حداقل برسانید.

• داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی: این داروها برای سرکوب سیستم ایمنی بدن کار می‌کنند. از آنجا که بسیار قوی هستند و می‌توانند دفاع بدن در برابر عفونت را کاهش دهند، معمولاً فقط در مواردی که لوپوس شدید باشد و یا بر بسیاری از ارگان‌ها تأثیر بگذارد، از آن‌ها استفاده می‌شود. همچنین برای کاهش میزان و قرار گرفتن در معرض استروئیدها مصرف می‌شوند.

به همین دلیل به آن‌ها به عنوان «داروهای گیرنده استروئید» نیز گفته می‌شود. مثال‌ها شامل متوترکسات (Trexall)، مایکوفنولات مفتیل (CellCept)، اسید مایکوفنولیک (Myfortic) و آزاتیوپرین (Imuran) هستند. این داروها به عنوان داروهای تایید نشده لوپوس استفاده می‌شوند.

• بیولوژیک‌ها: بیولوژیک‌ها داروهایی هستند که منشأ زیستی دارند. بلیموماب (بنلیستا) یک بیولوژیک است که برای درمان لوپوس استفاده می‌شود. این دارو آنتی بادی است که می‌تواند یک پروتئین را که برای پاسخ ایمنی مهم است خنثی کند.

کنترل چگونگی تأثیر داروها بر علائم مهم است. اگر دارو عوارض جانبی دارد یا دیگر برای درمان علائم جوابگو نیست، به پزشک ارائه دهنده خدمات درمانی خود اطلاع دهید.

رژیم لوپوس

ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی رژیم خاصی را برای لوپوس تنظیم نکرده اند. به طور کلی، هدف باید داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل باشد. می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• ماهی پر از اسیدهای چرب امگا 3 مانند ماهی سالمون، ماهی تن یا ماهی خال مخالی که مصرف آن به دلیل نیاز به آگاهی از میزان جیوه بالا، باید تحت نظر گرفته شود.

• غذاهای پر کلسیم، مانند لبنیات کم چرب

• خوردن منابع کربوهیدرات غلات کامل

• خوردن ترکیبی از میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ

برخی از غذاها نیز وجود دارد که افراد مبتلا به لوپوس معمولاً به دلیل داروهایی که به طور معمول مصرف می‌کنند باید از خوردن آن‌ها پرهیز کنند. برخی از نمونه‌های غذاها برای پرهیز عبارتند از:

• الکل: الکل می‌تواند بر بسیاری از داروها تأثیر منفی بگذارد. به عنوان مثال، می‌تواند باعث خونریزی دستگاه گوارش در افرادی که از NSAID استفاده می‌کنند، شود. همچنین احتمال التهاب را افزایش می‌دهد.

• یونجه: اسید آمینه معروف به L-canavanine که در جوانه و دانه یونجه یافت می‌شود ممکن است التهاب را افزایش داده و منجر به تشدید لوپوس شود.

• غذاهای سرشار از نمک و کلسترول: نه تنها کاستن این‌ها برای سلامتی کلی مفید است، بلکه به دلیل استفاده از کورتیکواستروئید به جلوگیری از نفخ و افزایش فشار خون نیز کمک می‌کند.

علاوه بر این، اگر به دلیل ابتلا به لوپوس به نور حساسیت دارید، ممکن است دچار کمبود ویتامین D باشید. مصرف مکمل ویتامین D کمک کننده است.

تشخیص لوپوس

ارائه دهندگان خدمات بهداشتی یک آزمایش خون مشخص یا یک تصویربرداری برای تشخیص لوپوس تعریف نکرده اند. درعوض، آن‌ها علائم و نشانه‌های شخص را در نظر می‌گیرند و سایر شرایط بالقوه دیگر را که می‌تواند باعث ایجاد آن‌ها شود، رد می‌کنند.

تحقیقات نشان داده اند که آنتی بادی‌های خاصی برای لوپوس وجود دارد، از جمله DNA دو رشته (ds-DNA) و آنتی بادی اسمیت (Sm). آنتی بادی Sm نیز با بیماری کلیوی مرتبط با SLE (نفریت) همراه است.

ارائه دهنده خدمات درمانی ابتدا سابقه پزشکی شما را درخواست می‌کند و معاینه جسمی را انجام می‌دهد. آن‌ها درباره علائم سؤال می‌کنند، از جمله اینکه چه مدت آن‌ها را داشته اید و آیا سابقه خانوادگی لوپوس یا سایر بیماری‌های خود ایمنی را دارید.

علاوه بر درخواست سابقه پزشکی دقیق و انجام معاینه جسمی، ممکن است آزمایش‌های زیر را برای تشخیص لوپوس انجام دهند:

• آزمایش خون: این موارد می‌تواند شامل شمارش کامل خون (CBC) باشد، آزمایشی که ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی آزمایشگاهی برای تعیین تعداد و نوع گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و پلاکت‌های خون انجام می‌دهند. آزمایشات دیگری که ممکن است شامل سرعت رسوب گلبول‌های قرمز (ESR)، آزمایش پروتئین واکنشی سی C) CRP) و آزمایش آنتی بادی ضد هسته ای است که می‌تواند نشانگر افزایش فعالیت سیستم ایمنی باشد.

• آزمایش ادرار: با استفاده از آزمایش ادرار می‌توان میزان خون یا پروتئین بالا در ادرار را تعیین کرد. این تست می‌تواند احتمال تاثیر لوپوس بر کلیه را مورد بررسی قرار دهد. 

• آزمایشات تصویربرداری: اشعه X قفسه سینه و اکوکاردیوگرام دو مطالعه تصویربرداری هستند که ممکن است نشان دهنده التهاب یا ایجاد مایعات در قلب و ریه ها باشد.

• بیوپسی بافت: ارائه دهنده خدمات درمانی می تواند بیوپسی، یا نمونه ای از سلول ها، را از ناحیه بثورات مانند لوپوس بردارد تا مشخص کند سلول های معمول در افراد مبتلا به لوپوس در فرد وجود دارد یا خیر. اگر آسیب کلیوی وجود داشته باشد، ممکن است بیوپسی کلیه برای تعیین درمان مناسب لازم باشد.

انواع لوپوس

ارائه دهندگان خدمات بهداشتی معمولاً چهار نوع لوپوس را دسته‌بندی می‌کنند.

1. لوپوس اریتماتوی سیستمیک‌

لوپوس اریتماتوی سیستمیک (SLE) شایعترین نوع لوپوس است. وقتی می‌شنوید که کسی می‌گوید لوپوس است، احتمالاً منظورش SLE است.

SLE نام خود را از این حقیقت می‌گیرد که به طور معمول بر چندین سیستم مختلف بدن تأثیر می‌گذارد، از جمله:

• کلیه‌ها

• پوست

• مفاصل

• قلب

• سیستم عصبی

• ریه‌ها

SLE می‌تواند از خفیف تا شدید باشد. این بیماری باعث ایجاد علائمی می‌شود که ممکن است با گذشت زمان بدتر شوند و سپس بهبود پیدا کنند. زمان‌هایی که علائم شما بدتر می‌شود، شعله ور(شدن) خوانده می‌شوند، در حالی که دوره‌هایی که بهتر می‌شوند یا از بین می‌روند، به عنوان بهبود نامیده می‌شوند.

2. لوپوس جلدی

این نوع لوپوس عموما به پوست محدود می‌شود. ممکن است با زخم باعث بثورات و ضایعات دائمی شود. انواع مختلفی از لوپوس جلدی وجود دارد، از جمله:

• لوپوس حاد پوستی: این نوع باعث ایجاد «بثور پروانه ای» می‌شود.  نوعی بثورات قرمز است که روی گونه‌ها و بینی ظاهر می‌شود.

• لوپوس جلدی تحت حاد: این نوع از لوپوس باعث ایجاد بثوراتی می‌شود که قرمز، برافروخته و پوسته پوسته است. اغلب در مناطقی است که در معرض نور خورشید قرار دارند و به طور معمول منجر به زخم نمی‌شوند.

• لوپوس جلدی مزمن: این نوع باعث ایجاد بثورات بنفش یا قرمز می‌شود. همچنین می‌تواند باعث تغییر رنگ، زخم و ریزش مو شود. گاهی لوپوس دیسلوئید هم خوانده می‌شود.

در حالی که لوپوس پوستی حاد اغلب با بیماری لوپوس سیستمیک همراه است، لیپوس جلدی حاد و مزمن معمولاً فقط روی پوست رخ می‌دهد.

3. لوپوس نوزادی

این وضعیت بسیار نادر است و در کودکانی که مادرانشان دارای آنتی بادی‌های خود ایمنی خاصی هستند، رخ می‌دهد. این آنتی بادی‌های خود ایمنی از مادر به جنین در سراسر جفت منتقل می‌شوند.

همه مادرانی که این آنتی بادی‌ها را دارند علائم لوپوس ندارند. در حقیقت، حدود 25 درصد از مادرانی که کودکی با لوپوس نوزادی به دنیا می‌آورند علائم لوپوس ندارند. با این حال، تخمین زده می‌شود که 50 درصد از این مادران ظرف 3 سال علائم خود را نشان دهند.

علائم این بیماری ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• بثورات پوستی

• تعداد سلول های خونی پایین

• مشکلات کبدی پس از تولد

در حالی که برخی از نوزادان ممکن است نقایص قلبی داشته باشند، بیشتر آن ها علائمی دارند که پس از چند ماه از بین می روند.

با این حال آنتی بادی ها (SSA / B) می توانند از جفت عبور کرده و باعث مشکلات قلبی (بلوک قلب) شوند.

بیماران مبتلا به این آنتی بادی‌ها باید در دوران بارداری از نزدیک مورد پیگیری قرار گیرند، اغلب توسط متخصصان، از جمله روماتولوژیست و متخصص زنان و زایمان.

4. لوپوس ناشی از دارو

استفاده از برخی داروهای تجویزی می‌تواند منجر به لوپوس ناشی از دارو (DIL) شود. DIL همچنین ممکن است به عنوان لوپوس اریتماتوز ناشی از دارو (DILE) شناخته شود.

DIL می‌تواند با استفاده طولانی مدت از برخی داروهای تجویز شده، به طور معمول تنها پس از گذشت چند ماه از مصرف یک دارو ایجاد شود.

داروهای زیادی وجود دارد که می‌تواند باعث ایجاد DIL شما شود. برخی از نمونه‌ها عبارتند از:

• ضد میکروب‌ها، مانند تربینافین ( ضد قارچ) و پیرازین آمید (داروی سل)

• داروهای ضد تشنج مانند فنیتوئین (دیلانتین) و والپروات

• داروهای آریتمی، مانند کینیدین و پروكائین آمید

• داروهای فشار خون بالا، مانند تیمولول (تیموپتیک، Istlol) و هیدروکسیزین

• مواد زیستی به نام عوامل ضد TNF-alpha، مانند اینفلیکسیماب (رمیکاد)  و اتانرسپت (انبرل)

در حالی که DIL از علائم SLE تقلید می‌کند، در اکثر موارد این بیماری معمولاً بر ارگان‌های اصلی تأثیر نمی‌گذارد. با این حال، می‌تواند باعث پریکاردیت و التهاب پلور شود. DIL معمولاً در طی چند هفته از قطع دارویی که باعث بروز آن شده است از بین می‌رود.

بیشتر بدانید: با انواع بیماری‌های روماتیسم آشنا شوید!

آیا لوپوس مسری است؟

لوپوس یک بیماری مسری نیست. مسری به معنای انتقال یک بیماری از یک شخص به شخص دیگر است. نمونه‌هایی از بیماری‌های مسری شامل آنفولانزا و سرماخوردگی است.

آنچه دقیقاً باعث لوپوس می‌شود کاملاً پیچیده است. به جای گرفتن بیماری از یک شخص، اعتقاد بر این است که با ترکیبی از عوامل در ارتباط است، از جمله مواردی مانند:

• محیط 

• هورمون‌ها

• ژنتیک

بنابراین حتی اگر برخی از افراد با سابقه ابتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به آن باشند، آن‌ها را از شخص دیگری نمی‌گیرند. در حقیقت، می‌توانید سابقه خانوادگی لوپوس داشته باشید و هرگز به آن مبتلا نشوید.

امید به زندگی لوپوس

نوآوری‌های پزشکی و پیشرفت در تست‌های تشخیصی به این معنی است که امید به زندگی مبتلایان به لوپوس بیش از هر زمان دیگری است.

براساس بنیاد لوپوس آمریکا، حدود 80 تا 90 درصد از مبتلایان به لوپوس طول عمر طبیعی خود را تجربه می‌کنند.

افراد مبتلا به لوپوس خفیف تا متوسط ​​می‌توانند موارد زیر را برای زندگی سالم و پیشگیری از عوارض انجام دهند:

• به طور مرتب پزشک معالج خود را ویزیت کنید.

• برنامه درمانی خود را با دقت دنبال و تمام داروها را طبق دستورالعمل مصرف کنید.

• اگر دچار علائم جدید یا عوارض جانبی داروها شدید، به دنبال کمک باشید.

• عوامل خطر را مرور کنید و سعی کنید مراحل عملی را برای کاهش آن‌ها به کار گیرید.

• مزایای ترک سیگار را به عنوان عاملی در مدیریت علائم لوپوس در نظر بگیرید و منابعی را که در ترک سیگار کمک می‌کند، بررسی کنید.

افرادی که علائم شدید لوپوس دارند یا دچار تشدید (شعله ور شدن) علائم هستند در مقایسه با افراد دارای لوپوس خفیف تا متوسط، در معرض خطر عوارض بیشتری هستند. برخی از عوارض لوپوس می‌تواند تهدید کننده زندگی باشد.

شعله ور شدن لوپوس

شعله‌ور شدن لوپوس وقتی اتفاق می‌افتد که علائم لوپوس بدتر شود. بعضی اوقات علائم هشدار دهنده قبل از شعله‌ور شدن اتفاق می‌افتد ، در حالی که سایر مواقع ممکن است بدون اخطار شعله‌ور شود.

چندین چیز مختلف وجود دارد که می‌تواند باعث شعله‌وری علائم شود. برخی از آن‌ها عبارتند از:

• قرار گرفتن در معرض اشعه ماوراء بنفش، مانند نور خورشید یا نور فلورسنت

• اضطراب

• نداشتن استراحت کافی 

• داشتن عفونت یا آسیب

• انواع خاصی از داروها

• عدم مصرف داروهای لوپوس 

در حالی که درمان لوپوس می تواند به جلوگیری از بروز عوارض جانبی کمک کند، ممکن است در حالی که داروهای لوپوس مصرف می‌کنید، یکی را تجربه کنید. به عنوان مثال، اگر ساعات طولانی بدون استراحت کار کرده اید، حتی در صورت مصرف دارو احتمال دارد شعله‌وری را تجربه کنید.

علائم شعله ور شدن لوپوس

برخی از علائم هشدار دهنده وجود دارد که می‌تواند به شما اطلاع دهد شعله ور شدن لوپوس در حال آمدن است.

توانایی تشخیص این علائم می‌تواند به شما کمک کند تا سریعاً به دنبال درمان باشید. علائم هشدار دهنده شعله‌ور شدن لوپوس عبارتند از:

• احساس خستگی بیش از حد طبیعی

• راش

• درد، به خصوص درد قفسه سینه که ممکن است در نتیجه پریکاردیت یا پلور باشد

• تب

• ناراحتی معده

• احساس سرگیجه داشتن

• سردرد شدید

• رینود

• تورم غدد لنفاوی

شعله‌های لوپوس می‌تواند از خفیف تا جدی متغیر باشد. برخی ممکن است فقط باعث ایجاد بثورات یا درد مفاصل شوند، در حالی که شعله‌ور شدن جدی‌تر می‌تواند باعث آسیب به اندام‌های داخلی شود. به همین دلیل، همیشه مهم است که به دنبال مراقبت پزشکی باشیم.

لوپوس در مردان

لوپوس در مردان کمتر از زنان شایع است. در حقیقت، طبق یک مطالعه اولیه، تخمین زده می‌شود که از هر 10 نفری که مبتلا به لوپوس هستند، فقط 1 نفر مرد هستند.

به طور کلی، علائم لوپوس بین زنان و مردان مشابه است. با این وجود، شدت آن ممکن است بین جنس‌ها متفاوت باشد.

شواهد موجود در مورد این اختلاف متناقض است. مطالعات قدیمی نشان می‌دهد که شدت بیماری در مردان بیشتر است و همچنین ممکن است بیشتر در معرض برخی از عوارض لوپوس از جمله مشکلات مربوط به موارد زیر باشد:

• کلیه‌ها

• سیستم عصبی

• خون یا رگ‌های خونی

یک مطالعه در سال 2016 هیچ تفاوتی در خصوصیات بیماری لوپوس بین جنس‌ها نشان نداد، به جز اینکه ریزش مو در خانم‌ها آشکارتر است. با این حال، آن‌ها دریافتند که مردان مبتلا به لوپوس در تشخیص بیماری فعال‌تر هستند.

اگر مردی هستید که علائمی را همراه با لوپوس تجربه می‌کند، مهم است که فوراً ارائه دهنده خدمات درمانی خود را ویزیت کنید. آن‌ها می‌توانند با شما همکاری کنند تا در تشخیص اینکه لوپوس یا بیماری زمینه‌ای دیگری باعث ایجاد علائم شده، کمک کنند.

آرتروز در لوپوس

هنگامی که مفاصل شما دچار التهاب می‌شوند آرتروز دارید. آرتروز می‌تواند باعث تورم، درد و محدودیت حرکت در مفصل (های) آسیب دیده شود. در بسیاری از موارد ورم مفاصل، التهاب به دلیل سایش و پارگی رخ می‌دهد که با افزایش سن رخ می‌دهد.

آرتروز معمولاً در افراد مبتلا به لوپوس مشاهده می‌شود. آرتریت مربوط به لوپوس به دلیل افزایش سطح التهاب در بدن است که مشخصه این بیماری است.

میزان التهاب و آسیب بافت در لوپوس نسبت به سایر شرایط التهابی مانند آرتریت روماتوئید (RA) کمتر است. با این حال، برخی از افراد ممکن است هم لوپوس داشته باشند و هم RA.

در مورد لوپوس و RA، ممکن است بین این دو بیماری رابطه ژنتیکی وجود داشته باشد.

لوپوس و بارداری

مهم است بدانید که زنانی که مبتلا به لوپوس هستند هنوز هم می‌توانند باردار شوند و فرزندان سالم داشته باشند.

با این حال، بارداری در زنان مبتلا به لوپوس پر خطر محسوب می‌شود. دلیل این امر این است که زنان مبتلا به لوپوس ممکن است در معرض خطر ابتلا به انواع خاصی از عوارض باشند، از جمله:

• شعله ور شدن مکرر لوپوس

• پره اکلامپسی

• فشار خون بالا

• مشکلات کلیوی

• دیابت

برخی از زنان مبتلا به لوپوس در هنگام بارداری در معرض خطر ویژه ای قرار دارند. این شامل زنان مبتلا به لوپوس می‌شود که:

• در 6 ماه گذشته دچار شعله ور شدن لوپوس شده اند

• فشار خون بالا (هایپرتنشن)

• نارسایی قلبی

• بیماری ریه

• بیماری کلیوی یا نارسایی

• سابقه قبلی پره اکلامپسی

اگر قصد بارداری دارید، مطمئن شوید که لوپوس شما به درستی مدیریت می‌شود، به طور ایده آل به مدت 6 ماه در بهبودی قرار گرفته اید. همچنین می‌توانید از یک متخصص زنان و زایمان که در بارداری‌های پرخطر تخصص دارد، کمک بگیرید.

بیشتر زنان مبتلا به لوپوس نوزادان سالم به دنیا می‌آورند. بسیار نادر است، اما گاهی اوقات زنان مبتلا به لوپوس می‌توانند نوزاد مبتلا به لوپوس نوزادی داشته باشند. این نوع لوپوس به طور معمول بعد از چند ماه از بین می‌رود. با این حال، برخی از نوزادان مبتلا به لوپوس نوزادی ممکن است نقایص جدی در قلب داشته باشند.

لوپوس در کودکان

لوپوس در کودکان نادر است. در واقع، براساس یک مطالعه سال 2013، تخمین زده می شود که از 100000 کودک فقط 3.3 تا 8.8 مورد لوپوس رخ می‌دهد.

مشابه با لوپوس در بزرگسالان، بیشتر کودکانی که دچار لوپوس می‌شوند، مونث هستند. علائم شایع لوپوس در کودکان نیز مشابه علائم در بزرگسالان است و می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• خستگی

• تب

• بثورات پروانه ای

• کاهش وزن

• درد مفاصل

• از دست دادن اشتها

• ریزش مو

• تورم غدد لنفاوی

بسیاری از کودکانی که مبتلا به لوپوس هستند نیز دارای علائم کلیوی هستند. تخمین زده می‌شود که بیش از 90 درصد از این کودکان پس از تشخیص، به نوعی بیماری کلیوی مبتلا شوند.

از آنجا که نادر است و برخی از علائم ممکن است شبیه به سایر شرایط کودکی باشد، تشخیص لوپوس در کودکان دشوار است. مانند لوپوس در مردان، لوپوس در کودکان معمولاً هنگام تشخیص بیماری فعال‌تر است. به همین دلیل، درمان اولیه ممکن است تهاجمی‌تر باشد.

لوپوس در زنان

لوپوس در زنان بیشتر از مردان رخ می‌دهد. این بیماری در خانم‌هایی که بین 15 تا 44 سال سن دارند شایع‌تر است.

ابتلا به لوپوس همچنین می‌تواند باعث شود برخی از مشکلات سلامتی زودتر از حد معمول اتفاق بیفتد. این‌ها شامل:

• پوکی استخوان: برخی از داروهای لوپوس می‌توانند منجر به تخریب استخوان شوند. علاوه بر این، مانند لوپوس، پوکی استخوان خانم‌ها را بیشتر از آقایان درگیر می‌کند. در حقیقت، حدود 80 درصد از مبتلایان به پوکی استخوان در ایالات متحده زنان هستند.

• بیماری قلبی: لوپوس می‌تواند در بیماری‌های قلبی نقش داشته باشد، زیرا بسیاری از افراد مبتلا به لوپوس نیز دارای عوامل خطر بیماری قلبی مانند فشار خون بالا یا کلسترول بالا هستند. همچنین ممکن است زنان مبتلا به لوپوس 50 برابر بیشتر از زنان بدون لوپوس دردهای قفسه سینه یا حمله قلبی داشته باشند.

• بیماری کلیه: بیش از نیمی از افرادی که مبتلا به لوپوس هستند، مشکلات کلیوی نیز دارند.

زنان گروه‌های قومی خاص احتمالاً علائم خاصی را تجربه می‌کنند. زنان آمریكایی آفریقایی مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض تشنج و سكته مغزی هستند، در حالی كه زنان اسپانیایی و لاتین مبتلا به لوپوس بیشتر در معرض خطر ابتلا به مشکلات قلبی هستند.

زندگی با لوپوس

در حالی که لوپوس می‌تواند بر سلامتی تأثیر بگذارد، لازم نیست بر کیفیت زندگی نیز تأثیر بگذارد. با تمرکز بر روی داروها و سلامتی، می‌توانید زندگی تا حد ممکن سالم داشته باشید.

علاوه بر عمل کردن به برنامه درمانی خود، برخی از کارهایی که می‌توانید در خانه انجام دهید تا به تمرکز روی سلامتی خود کمک کنید عبارتند از:

• فعالیت و ورزش زیاد.

• داشتن یک رژیم غذایی سالم و متعادل.

• یافتن راه هایی برای مدیریت استرس.

• استراحت کافی

علاوه بر این، مطالعه در مورد تجربیات بیماران لوپوسی ممکن است به شما کمک کند تا درباره زندگی با لوپوس اطلاعات بیشتری کسب کنید. بسیاری از وبلاگ‌های لوپوس در دسترس هستند که می‌توانید به آن دسترسی داشته باشید.

بعضی اوقات، کنار آمدن با تشخیص لوپوس ممکن است چالش برانگیز باشد. این به شما کمک می‌کند تا تجربیات خود را با دیگران از طریق گروه‌های پشتیبانی حضوری یا آنلاین به اشتراک بگذارید.

عوارض لوپوس

عوارض مختلفی وجود دارد که مربوط به لوپوس است که ناشی از التهاب بیماری هستند. عوارض احتمالی لوپوس می‌تواند شامل مشکلات زیر باشد:

• کلیه‌ها: التهاب ناشی از لوپوس می‌تواند باعث آسیب به کلیه و حتی نارسایی شود.

• خون یا رگ‌های خونی: رگ‌های خونی به دلیل لوپوس ممکن است ملتهب شوند که به آن واسکولیت گفته می‌شود. علاوه بر این، لوپوس می‌تواند منجر به مشکلات خونریزی یا لخته شدن خون شود.

• قلب: لوپوس همچنین می‌تواند منجر به التهاب قلب و بافت‌های اطراف شود. همچنین فرد را در معرض خطر بیشتری برای بیماری های قلبی، حمله قلبی یا سکته مغزی قرار می‌دهد.

• ریه‌ها: التهاب ریه‌ها به دلیل لوپوس می‌تواند منجر به تنفس دردناک شود.

• سیستم عصبی: هنگامی که لوپوس روی مغز تأثیر بگذارد، احتمال بروز دوره‌هایی از سرگیجه، سردرد یا حتی تشنج وجود دارد.

افراد مبتلا به لوپوس نیز مستعد ابتلا به عفونت هستند. دلیل این امر در حقیقت این واقعیت است که بسیاری از داروهایی که برای درمان لوپوس استفاده می‌شود سیستم ایمنی بدن را تضعیف یا سرکوب می‌کند.

اگر مبتلا به لوپوس هستید، بسیار مهم است که به برنامه درمانی که ارائه دهنده خدمات درمانی برای شما تدوین کرده است، پایبند باشید. انجام این کار نه تنها به جلوگیری از شعله ور شدن لوپوس کمک می‌کند بلکه می تواند به پیشگیری از آسیب دیدگی ارگان‌های بدن نیز کمک کند.

نفریت لوپوس

نفریت لوپوس یک عارضه جدی است که به دلیل ابتلا به لوپوس ممکن است رخ دهد. این اتفاق زمانی می‌افتد که سیستم ایمنی بدن به بخشی از کلیه‌ها که نقش فیلتر کردن خون را بر عهده دارند، حمله می‌کند.

شناخت علائم نفریت لوپوس بسیار مهم است تا بتوانید سریعاً به دنبال معالجه باشید. علائم شامل موارد زیر است:

• ادرار تیره

• ادرار کف دار

• ادرار خونین

• ادرار مکرر، به خصوص در عصر یا شب

• پف کردن پاها ، مچ پا که با ادامه روز بدتر می‌شود

• افزایش وزن

• فشار خون بالا

چندین مرحله مختلف نفریت لوپوس وجود دارد؛ طبقه بندی از کلاس I تا کلاس VI مشخص شده است. کلاس اول خفیف‌ترین و کلاس ششم شدیدترین است.

خستگی در لوپوس

خستگی یکی از علائم شایع لوپوس است. طبق یک مطالعه سال 2012 ، بین 53 تا 80 درصد از افراد مبتلا به لوپوس خستگی را یکی از علائم اصلی آن توصیف می‌کنند.

هنوز مشخص نیست که چه چیزی باعث خستگی در لوپوس می‌شود. با این حال، عواملی وجود دارد که می‌تواند به آن کمک کند، از جمله:

• خواب ضعیف

• فعالیت بدنی کم

• کمبود ویتامین D

• چاقی

• درد ناشی از آرتریت لوپوس

• عوارض داروهای لوپوس

• بیماری‌های همزمان مانند افسردگی، کم خونی یا بیماری تیروئید

برخی از کارهایی که می‌توانید برای کمک به رفع خستگی انجام دهید عبارتند از:

• محدودیت‌های بدنی خود را درک کنید. در حالی که فعال بودن مهم است، از آن غافل نشوید. حتماً بین فعالیت‌ها استراحت کنید.

• حد الامکان از خواب در طی روز خودداری کنید چون می‌تواند در خواب شبانه اختلال ایجاد کند.

• برنامه ریزی و اولویت بندی کارها. این به شما کمک می‌کند تا در هنگام فعالیت و زمانی که می‌توانید کمی استراحت و زمان خود را بهتر مدیریت کنید. به عنوان مثال، اگر بیرون چند کار دارید، سعی کنید آن‌ها را با هم انجام دهید تا در وقت و انرژی صرفه جویی شود. 

• در مورد خستگی خود صحبت کنید. به عزیزانتان اطلاع دهید که برای کمک چه کاری می‌توانند انجام دهند.

• عضویت در یک گروه پشتیبانی حضوری یا آنلاین را در نظر بگیرید. انجام این کار می‌تواند به شما در یادگیری استراتژی‌هایی که افراد مبتلا به لوپوس برای مدیریت خستگی خود دارند، کمک کند.

لوپوس و افسردگی

مقابله با لوپوس گاهی اوقات می‌تواند مشکل باشد. احساس ناامیدی یا غم و اندوه بسیار رایج است. با این وجود، تفکیک بین احساسات منفی موقتی و شرایطی مانند افسردگی مهم است.

افسردگی اغلب در افرادی که لوپوس دارند ممکن است رخ دهد. براساس یک مطالعه سال 2018، حدود 25 درصد از مبتلایان به لوپوس دچار افسردگی نیز هستند. به همین دلیل، مهم است که بتوانید علائم افسردگی را بشناسید تا بتوانید به دنبال کمک باشید. شامل:

• احساس غم، ناامیدی یا گناه

• عزت نفس پایین

• گریه کردن، که می تواند بدون دلیل خاصی اتفاق بیفتد

• مشکل در تمرکز

• مشکل در خوابیدن یا خوابیدن بیش از حد 

• نوسانات اشتها باعث افزایش یا کاهش وزن می‌شود

• توجه کنید که دیگر به چیزهایی که در گذشته از آن‌ها لذت می‌بردید، علاقه‌مند نیستید

اگر هرکدام از این علائم را در خود مشاهده کردید، درخواست کمک بکنید. افسردگی اغلب با درمان و دارو قابل کنترل است.

پیشگیری از لوپوس

اکثر انواع لوپوس قابل پیشگیری نیست. لوپوس ناشی از دارو (DIL) به دلیل داروهای ایجاد کننده آن یک استثناست. با این حال، مهم است که در مورد خطرات و فواید آن صحبت کنید زیرا عدم مصرف این داروها می‌تواند منجر به اثرات تهدید کننده زندگی شود.

مواردی وجود دارد که می‌توانید برای کاهش احتمال شعله ور شدن لوپوس انجام دهید. شامل:

• جلوگیری از تابش مستقیم نور خورشید: قرار گرفتن زیاد در معرض آفتاب می‌تواند باعث ایجاد بثورات مرتبط با لوپوس شود. شخص همیشه هنگام بیرون رفتن از خانه باید از ضد آفتاب استفاده کند و از تابش مستقیم نورخورشید پرهیز کند که معمولاً بین 10 صبح و 4 بعد از ظهر است.

• تمرین روش‌های مدیریت استرس: این‌ها شامل مراقبه، یوگا یا ماساژ است. این روش‌ها می‌توانند در هر زمان ممکن به شما در رفع استرس کمک کنند.

• تمرین تکنیک‌های پیشگیری از عفونت: شامل شستشوی مکرر دست و جلوگیری از قرار گرفتن در نزدیکی مبتلایان به سرماخوردگی و بیماری‌های دیگر است که به راحتی از یک فرد به فرد دیگر منتقل می‌شود.

• استراحت زیاد: استراحت برای کمک به بدن در بهبودی بسیار مهم است.

همیشه به یاد داشته باشید که به برنامه درمانی خود پایبند باشید. اطمینان از اینکه داروهای خود را مصرف می‌کنید، نه تنها به جلوگیری از شعله ور شدن کمک می‌کند، بلکه می‌تواند به جلوگیری از آسیب دیدن به ارگان‌های داخلی نیز کمک کند.

اگر متوجه شدید که داروها دیگر به مدیریت علائم کمک چندانی نمی‌کند، فوراً به ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی خود مراجعه کنید.

سخن نهایی

درباره لوپوس به مفصل توضیح و علائم آن را شرح دادیم. در همین راستا، برای درمان یا کسب اطلاعات بیشتر از آن، می‌توانید در درمانکده از دکتر آنلاین روماتولوژی مشاوره داشته باشید.

منبع: Healthline