معمولاً جراحی اولین گام برای درمان گلوکوم نیست، اما در صورت عدم موفقیت در سایر روش های درمانی ممکن است بینایی شما را حفظ کند.
گلوکوم افزایش فشار داخل چشم است، درست مانند توپ بسکتبالی که بیش از حد باد می شود. مایعات در چشم نمی توانند آنطور که باید تخلیه شوند. این امر می تواند عصب بینایی داخل چشم و دید شما را تحت تأثیر قرار دهد.
چه زمانی جراحی می تواند کمک کننده باشد؟
پزشک فوق متخصص چشم برای کاهش فشار چشم قطره های چشمی یا داروی خوراکی تجویز می کند. در صورتی که داروها مؤثر واقع نشوند، گام بعدی جراحی خواهد بود.
در صورتی که این داروها عوارض جانبی شدیدی مانند افزایش فشار خون، افزایش ضربان قلب یا ناتوانی جنسی در پی داشته باشند، ممکن است ترجیح دهید به جای آن ها نسبت به جراحی اقدام کنید. در برخی افراد که فشار چشم آن ها زیاد است و بینایی آن ها در معرض خطر قرار می گیرد، لازم است هرجه سریع تر نسبت به جراحی اقدام کرد.
انواع جراحی شامل چه مواردی است؟
پزشکان ممکن است در ابتدا جراحی لیزر را امتحان کنند. شما می توانید درمان ها را در مطب پزشک یا در کلینیک دریافت کنید. بعد از انجام این روش می توانید به خانه بازگردید و تا روز بعد به روال عادی خود برگردید.
لیزر پرتوی از نور شدید است. این کار با هدف باز کردن لوله های مسدود شده و تخلیه مایع از چشم صورت می گیرد. دیدن نتایج کامل ممکن است چند هفته بطول بیانجامد.
درمان های لیزری شامل چه مواردی هستند؟
در اینجا برخی از انواع جراحی لیزر برای گلوکوم آورده شده است:
تربکولوپلاستی لیزر آرگون (ALT): این كار گرفتگی چشم را برای تخلیه مایعات باز می کند. ممکن است پزشک برای مشاهده میزان موفقیت، در ابتدا نیمی از گرفتگی ها را درمان کند، و سپس به درمان نیمه دیگر بپردازد. ALT تقریباً در 75٪ افراد مبتلا به شایع ترین شکل گلوکوم مؤثر است.
ترابکولوپلاستی لیزر انتخابی (SLT): در صورتی که ALT خیلی موفقیت آمیز نباشد، پزشک ممکن است نسبت به این راهکار اقدام کند. پزشک لیزر سطح پایین بسیار هدفمندی را تنها به نقاطی که تحت فشار قرار دارند، می تاباند. می توانید SLT را هر چند وقت یک بار انجام دهید.
ایریدوتومی محیطی با لیزر (LPI): در صورتی که فضای بین عنبیه چشم (بخش رنگی) و قرنیه (لایه شفاف خارجی) خیلی کوچک باشد، ممکن است به گلوکوم با زاویه بسته یا تنگ مبتلا شوید. مایعات و فشار در این قسمت جمع می شود. LPI از پرتو لیزر برای ایجاد یک سوراخ کوچک در عنبیه استفاده می کند. مایعات اضافی می توانند تخلیه شده و فشار را کاهش دهند.
سیکلوفوتوکواگولاسیون: در صورتی که سایر روش های لیزر یا جراحی منجر به کاهش تجمع مایع و فشار حاصل از آن نشود، پزشک می تواند این روش را انجام دهد. او برای کاهش فشار، لیزر را به درون ساختار داخل چشم می تابد. ممکن است لازم باشد برای تحت کنترل نگه داشتن گلوکوم خود، این کار را با گذشت زمان تکرار کنید.
چه انتظاری باید از جراحی لیزر داشت؟
جراحی لیزر معمولاً در مطب پزشک یا کلینیک سرپایی چشم انجام می شود. دکتر چشمان شما را بی حس می کند. شما نباید در طول درمان دردی حس کنید یا نباید درد زیادی داشته باشید. ممکن است حس سوزش یا سوختگی جزئی داشته باشید.
در حالی که آرام دراز می کشید، پزشک لنز خاصی را تا چشم شما قرار می دهد، و سپس لیزر را به نقطه دقیقی که به درمان نیاز دارد، می تاباند. این کار ممکن است مانند یک فلاش بسیار سریع و روشن به نظر برسد.
بعد از جراحی لیزر
بلافاصله بعد از درمان ممکن است دید شما اندکی تار شود. ممکن است کمی درد نیز داشته باشید. پزشک فشار چشم شما را در طول چند ساعت بررسی می کند. شما به شخصی نیاز دارید تا بعد از جراحی شما را به خانه برساند.
ممکن است لازم باشد بعد از جراحی لیزر به مصرف داروهای خود ادامه دهید تا فشار چشم خود را تحت کنترل داشته باشید.
انواع دیگر جراحی های مربوط به گلوکوم شامل چه مواردی است؟
در صورتی که جراحی لیزر یا داروها موفق به کاهش فشار چشم نشوند، ممکن است به یک جراحی معمول نیاز داشته باشید. ممکن است لازم باشد به بیمارستان یا مرکز جراحی مراجعه کنید و احتمالاً برای بهبودی به چند هفته زمان نیاز خواهید داشت.
این روش ها شامل موارد زیر هستند:
ترابكولكتومی: جراح برش کوچکی در قسمت سفید چشم ایجاد می كند تا مقداری از شبکه ی بافت داخل آن را خارج كند. این کار به تخلیه مایعات اضافی کمک می کند. ممکن است لازم باشد برای جلوگیری از تشکیل بافت اسکار، همراه با جراحی مقداری دارو نیز مصرف کنید. این روش می تواند در مطب پزشک یا کلینیک سرپایی انجام شود.
جراحی کاشت درن: پزشک برای تخلیه مایع، لوله کوچکی در داخل چشم قرار می دهد. در حال حاضر ایمپلنت هایی با حداقل تهاجم وجود دارد.
الکتروکوتر: در این روش، جراح با استفاده از دستگاه حرارتی به نام ترابکتوم، برش ظریفی در لوله های تخلیه کننده چشم ایجاد می کند. این کار گرما را به شبکه ی بافتی داخل چشم انتقال می دهد، و می تواند تجمع و فشار مایعات را کاهش دهد. این روش به اندازه ترابكولكتومی یا جراحی ایمپلنت درن تهاجمی نیست.
چه انتظاری باید داشت؟
شما داروهایی برای بی حس کردن چشم و آرام کردن خود دریافت خواهید کرد. نباید هیچ دردی احساس کنید. ممکن است در طول عمل احساس خواب آلودگی شدید داشته باشید.
پس از جراحی، باید حدود یک هفته در خانه استراحت کنید. نباید تا 4 هفته رانندگی یا مطالعه کنید، یا خم شوید و یا چیز سنگین بلند کنید.از خیس کردن چشم خود بپرهیزید. ممکن است چشم شما قرمز، زخم یا مرطوب باشد. همچنین ممکن است در جایی که برش ایجاد شده است، کمی برجستگی حس کنید.
دید شما ممکن است تا حدود 6 هفته تار باشد. ممکن است تا زمان فروکش کردن برجستگی یا تورم، لنزهای تماسی بدرستی در جای خود قرار نگیرند. تقریباً نیمی از افرادی که این جراحی را انجام می دهند دیگر نیازی به دارو برای کاهش فشار ندارند.
آیا خطراتی وجود دارد؟
جراحی گلوکوم می تواند احتمال ابتلا به آب مروارید را بعداً افزایش دهد. سایر خطرات احتمالی عبارتند از:
- درد یا قرمزی چشم
- فشار چشمی که هنوز خیلی زیاد یا حتی خیلی کم است
- از دست دادن بینایی
- عفونت
- التهاب
- خونریزی در چشم
جراحی گلوکوم نمی تواند دید از دست رفته را بازگرداند. در صورت افزایش مجدد فشار، ممکن است نیاز به مصرف دارو یا جراحی بیشتر مجاری باشد. برای اطمینان از خوب بودن اوضاع، نسبت به معاینه چشم منظم اقدام کنید.
برای مشاوره با دکتر متخصص چشم از درمانکده استفده کنید.